Łukasz odkrywa, że niebieskie drzwi w jego pokoju prowadzą do innej rzeczywistości.
- Aktorzy: Dominik Kowalczyk, Ewa Błaszczyk, Magdalena Nieć, Michał Żebrowski, Teresa Lipowska i 8 więcej
- Reżyser: Mariusz Palej
- Scenarzyści: Adam Wojtyszko, Magdalena Nieć, Katarzyna Stachowicz-Gacek
- Premiera kinowa: 4 listopada 2016
- Premiera światowa: 4 listopada 2016
- Dodany: 20 lipca 2016
-
Szczygielski i Palej traktują dzieci poważnie i w polskim krajobrazie kina dla młodych widzów to propozycja niebanalna.
-
Żongluje ważkimi tematami i daje solidną lekcję życia.
-
Popis wizualnej wyobraźni Mariusza Paleja.
-
Rewelacyjne zdjęcia Witolda Płóciennika, genialna, dopracowana w detalach scenografia, muzyka Michała Szablowskiego - wszystko to składa się na klimatyczną opowieść o dziecięcej wyobraźni oraz niesamowitą podróż, w jaką twórcy filmu zabierają widza.
-
Propozycja, która odwagą powinna zawstydzić naszych filmowców.
-
Nie tylko wciska w fotel, ale też może dać sporo do myślenia.
-
Kino familijne jakiego w Polsce od dawna nie było. Ze scenografią i efektami specjalnymi na światowym poziomie.
-
Starsi widzowie docenią "Za niebieskimi drzwiami" przede wszystkim za wzruszającą opowieść o rodzicielskiej miłości - statecznie to ona okazuje się siłą, która sprawia, że koszmarny sen pryska.
-
Ani nie wzrusza, ani nie daje do myślenia. Za to jedną rzecz robi skutecznie - przeraża.
-
Jest to jeden z niewielu filmów familijnych w ostatnich czasach, podchodzący pod horror dla najmłodszych.
-
Plastyczne, pieczołowicie zrealizowane widowisko, zachwycające scenografią i praktycznymi efektami specjalnymi.
-
Projekt był ryzykowny. Mariusz Palej, twórca filmu, nie idzie na skróty, nie infantylizuje swojej opowieści, a opowiadając o świecie dziecięcej fantazji, wskazuje jak wiele jest w niej bólu, niezgody na nieuchronność losu, buntu wobec rozstania z bliskimi.
-
Jest obrazem wartym uwagi, skłaniającym do refleksji, bo nigdy nie wiemy, co nam zgotuje przewrotny los.
-
Niewątpliwie to film warty obejrzenia. Jednakże gdybym miała go ocenić według naszych standardowych wytycznych, nie wypadłby dobrze.
-
Można wielu rzeczy się przyczepić, ale to naprawdę dobre kino familijne. I jeden z niewielu polskich filmów dla dzieci i młodzieży, który ogląda się bez żenady.
-
Śmiałe przedsięwzięcie Polaków, ukazujące, że potrafimy stworzyć całkiem przyzwoity film fantasy, z niegłupią fabułą i ładnymi dla oka efektami specjalnymi. Do światowego poziomu jeszcze nieco brakuje, ale nie ma też powodu do wstydu.
-
W porównaniu do schematycznych i z reguły niezwykle płytkich komedii serwowanych przez zachodnie kanały dziecięce ten film naprawdę zasługuje na szacunek.
-
Mimo pewnych wad i uproszczeń, film Mariusza Paleja to przykład solidnego rzemiosła skierowanego dla młodego widza, próbujące wytłumaczyć co czuje osoba będąca w śpiączce. Kino delikatne, miejscami mroczne i tajemnicze, ale pełne refleksji i ciepła jakiego brakuje ostatnio.