Martyna Michalska

Choć nie jest bez wad, charakterystycznych zresztą dla swojego gatunku, opowiedział historię, dotykając poważniejszej kwestii wykluczenia, która dotyka wiele osób, nie tylko podczas świąt. Dlatego serdecznie polecam seans.

Dobitnie uzmysławia, że brak pomysłu na siebie, kopiowanie innych i zawyżone poczucie własnej wartości mogą poważnie zagrażać relacjom, ale także powodować frustracje i poczucie wiecznego niespełnienia. W przypadku naszych bohaterów wystarczyła prosta zmiana, która zaowocowała bardzo szybkim oczyszczeniem sytuacji. Żałuję jednak, że tej zmianie twórcy poświęcili tak mało czasu. Dosłownie kilkanaście minut. Więcej w tym wypadku zrobiłoby ogromną różnicę.

Leaving Neverland to film potrzebny. Może nie udowadnia w 100% winy głównego bohatera, jednak znowu kieruje oczy świata na ten temat. A to ważna rzecz, bo nikt w takiej sytuacji nie powinien pozostać bezkarny.

Nie jest, co prawda, kompletną katastrofą, ale to nie sprawia, że warto poświęcić na niego swój czas i pieniądze.

Ocean's 8, choć nie ustrzegło się pewnych luk fabularnych i uproszczeń mających ułatwić bohaterkom osiągnięcie celu, jest bardzo solidną propozycją rozrywkową.

Zostawił mnie z bardzo różnymi myślami. Chciałabym móc ocenić jednoznacznie postać głównego bohatera, określić, czy stał się ofiarą niefortunnej decyzji niezależnej od niego, czy po prostu był egoistą skupionym na swojej walce i mającym w głębokim poważaniu to, jak jego działania wpłyną w przyszłości na bliskich. Ocena głównego bohatera nie jest łatwa dlatego, że po części obydwa stwierdzenia mają rację bytu.

Filmem wybitnym nie jest i twórcy chyba nawet nie chcieli, aby takowy był. Serwuje nam prościutką rozrywkę, pełną dziur scenariuszowych i niewiarygodnych sytuacji.

Jeśli lubicie opowieści niebanalne, to jestem pewna, że film będzie strzałem w dziesiątkę.

Lepiej późno niż wcale i cieszy fakt, że w końcu znalazł się dystrybutor, który wprowadził film do polskich kin - film będący "niezwykle zwykłą" historią, momentami wzruszającą, momentami dającą powody do szerokiego uśmiechu. Jestem pewna, że widzom o pewnej wrażliwości na pewno przypadnie do gustu.

Choć film nie jest łatwy w odbiorze, a jego akcja nie pędzi na łeb na szyję, to absolutnie nie umniejsza to jego ważności, bowiem obiektywnie opowiada o sytuacji cały czas aktualnej i przytrafiającej się wielu parom.

Jeśli przymkniemy oko na jedną, moim zdaniem dość przesadzoną scenę hipnozy z udziałem głównego bohatera, to całość okaże się bardzo spójna i zrealizowana naprawdę dobrze. Mogę szczerze polecić ten film, jako naprawdę niezłą rozrywkę.

Po dwukrotnym obejrzeniu filmu z przykrością muszę stwierdzić, że jestem rozczarowana. O ile pochwalić mogę aktorstwo Blanchett, o tyle w każdym innym aspekcie, film jest po prostu mdły i nudny.