-
9recenzji
-
8ocen
-
8pozytywnych
-
0negatywnych
-
7.6średnia
-
100%pozytywnych
-
1.1odrębność
- Najczęstsze gatunki: Dramat 67%, Dokumentalny 11%, Komedia 11%, Wojenny 11%, Kostiumowy 11%, Melodramat 11%, Thriller 11%
- Najczęstsze kraje: USA 44%, Ukraina 22%, Francja 22%, Niemcy 22%, Czechy 11%, Słowacja 11%, Izrael 11%
- Poziom ocen: 63% wyżej, 0% niżej, 38% tak samo jak inni krytycy (średnio 0.7 wyżej)
Ostatnio zrecenzowane
-
8.08.06.06.08
Taka sztuka nie udaje się każdemu. Potrzeba ogromnej wrażliwości artystycznej, żeby opowiadać historię umiejscowioną w pompatycznej epoce z taką gracją, z jaką zrobił to Martin Scorsese. -
5.75.78
Już pierwsza scena, w której grupa rówieśników spala pupila głównego bohatera, informuje widza, że ma do czynienia z zadziornym i bezkompromisowym dziełem, które nie pozwoli szybko o sobie zapomnieć. Podzielony na dziewięć rozdziałów film nie zwalnia tempa i ogłusza widownie, coraz to twardszymi obrazami gehenny. -
5.75.74.84.87
Całościowo film wypada jako połączenie narracji z Big Short McKaya z żartobliwą figurą Jordana Belforta.
Najwyżej ocenione
-
8.08.06.06.08
Taka sztuka nie udaje się każdemu. Potrzeba ogromnej wrażliwości artystycznej, żeby opowiadać historię umiejscowioną w pompatycznej epoce z taką gracją, z jaką zrobił to Martin Scorsese.
-
5.75.78
Już pierwsza scena, w której grupa rówieśników spala pupila głównego bohatera, informuje widza, że ma do czynienia z zadziornym i bezkompromisowym dziełem, które nie pozwoli szybko o sobie zapomnieć. Podzielony na dziewięć rozdziałów film nie zwalnia tempa i ogłusza widownie, coraz to twardszymi obrazami gehenny.
-
8.78.78.78.78
Baumbach świetnie prowadzi swoich aktorów, pozwalając im na wygrywanie kolejnych uczuć, ale nie pozwalając na szarżę. Płacz, krzyk, wszystko jest dobrze umiejscowione w tempie historii i nie sposób filmowi zarzucić melodramatycznej "gry na emocjach".
Najniżej ocenione
-
5.75.74.84.87
Całościowo film wypada jako połączenie narracji z Big Short McKaya z żartobliwą figurą Jordana Belforta.
-
7.77.77
Łabędzi śpiew artystki podsumowuje nie tylko jej artystyczną działalność, ale też całokształt osoby, mimo że nie wchodzi zbytnio w rejony osobiste. Jest to przemyślane dzieło, ale nie objęte patosem. Zrobione uczciwie, bez przechwałek, z pewną dozą pewności siebie i swojej rangi, niemniej całość ma w sobie figlarny nastrój i charakterystyczne puszczenie oka w stronę miłośników kina. -
6.66.65.65.67
Jakby jednak krytycznie nie podchodzić do formalnych spraw filmowych, to nie można odmówić polskiej reżyserce tego, że zabrała ważny głos w dzisiejszych czasach.
Najbardziej odrębnie ocenione
-
5.75.78
Już pierwsza scena, w której grupa rówieśników spala pupila głównego bohatera, informuje widza, że ma do czynienia z zadziornym i bezkompromisowym dziełem, które nie pozwoli szybko o sobie zapomnieć. Podzielony na dziewięć rozdziałów film nie zwalnia tempa i ogłusza widownie, coraz to twardszymi obrazami gehenny.
-
6.06.05.85.88
Akin stworzył swoje własne "pachnidło mordercy". W sposób przerysowany, ale przy tym dosadny ukazał mechanizmy człowieka odczłowieczonego, zdehumanizowanego, który nie wyznając wartości wyższych, zagubił się w świecie i jedyne co potrafi, to niszczyć. Niszczyć życie swoje i cudze. -
5.75.74.84.87
Całościowo film wypada jako połączenie narracji z Big Short McKaya z żartobliwą figurą Jordana Belforta.
- Jeżeli jesteś Maciej Szymkowiak, to możesz uzyskać dostęp do panelu administracyjnego krytyka.