Varda według Agnès

W filmie "Varda według Agnès" swoim zwyczajem reżyserka nie poprzestaje na sztywnej formule, lecz na naszych oczach tworzy nieskrępowany kolaż składający się z osobistych, nierzadko bolesnych wspomnień, anegdot z planu filmowego i technicznych opisów scen.

Łabędzi śpiew artystki podsumowuje nie tylko jej artystyczną działalność, ale też całokształt osoby, mimo że nie wchodzi zbytnio w rejony osobiste. Jest to przemyślane dzieło, ale nie objęte patosem. Zrobione uczciwie, bez przechwałek, z pewną dozą pewności siebie i swojej rangi, niemniej całość ma w sobie figlarny nastrój i charakterystyczne puszczenie oka w stronę miłośników kina.

Dwie godziny w towarzystwie niebywale sympatycznej starszej pani o ogromnej wiedzy, którą z chęcią się dzieli, mijają niezwykle szybko i przyjemnie.