Malowany ptak

Znakomity pomysł adaptacji unikający tła historycznego. Pod względem realizacyjnym dźwiękowo najlepszy film w historii kina. Recenzja: https://www.wodaiogien.com/single-post/2019/10/19/Malowany-ptak-%E2%80%93-d%C5%BAwi%C4%99kowe-arcydzie%C5%82o-ocena-1010

Jeszcze nigdy nie miałem do czynienia z filmem, który w tak wyczerpujący sposób eksplorowałby temat zła, choć psychologicznie jest bez większego wyrazu. Nie ma też za grosz oddechu, przez co makabryczne sceny chyba nie wybrzmiewają tak, jak ostatecznie mogłyby. Po którymś już razie człowiek tak jak główny bohater przyzwyczaja się do przemocy. A ta jest dobijająca.

Kino nie oczywiste ale warte uwagi dzięki zimnej i wciągającej historii, sprawnej reżyserii i naprawdę niezłym aktorom

WFF: Mix kina przygodowego z torture porn. O dziwo właśnie motyw podróży pomaga przetrwać seans, a kilka epizodów całkiem udanych.

WFF.

Znakomity pomysł adaptacji unikający tła historycznego. Pod względem realizacyjnym dźwiękowo najlepszy film w historii kina. Recenzja: https://www.wodaiogien.com/single-post/2019/10/19/Malowany-ptak-%E2%80%93-d%C5%BAwi%C4%99kowe-arcydzie%C5%82o-ocena-1010

Film, zrealizowany nie bez trudności, pozwala wejrzeć w sytuację dziecka, zagubionego w wojnennej zawierusze - z właściwymi jej interwałami hałasu i ciszy, chaosu i spokoju. Interesujące zdjęcia, wysokiej próby aktorstwo. O wiele mniej drastyczny niż książka Jerzego Kosińskiego, na podstawie której powstał.

Kino (WFF). Nieśpieszne i niesamowicie estetyczne sceny rodzajowe wiejskiego życia przerywane obrazami przemocy i zezwierzęcenia. A może na odwrót?

Film, zrealizowany nie bez trudności, pozwala wejrzeć w sytuację dziecka, zagubionego w wojnennej zawierusze - z właściwymi jej interwałami hałasu i ciszy, chaosu i spokoju. Interesujące zdjęcia, wysokiej próby aktorstwo. O wiele mniej drastyczny niż książka Jerzego Kosińskiego, na podstawie której powstał.

Jeszcze nigdy nie miałem do czynienia z filmem, który w tak wyczerpujący sposób eksplorowałby temat zła, choć psychologicznie jest bez większego wyrazu. Nie ma też za grosz oddechu, przez co makabryczne sceny chyba nie wybrzmiewają tak, jak ostatecznie mogłyby. Po którymś już razie człowiek tak jak główny bohater przyzwyczaja się do przemocy. A ta jest dobijająca.

Kino nie oczywiste ale warte uwagi dzięki zimnej i wciągającej historii, sprawnej reżyserii i naprawdę niezłym aktorom

WFF: Mix kina przygodowego z torture porn. O dziwo właśnie motyw podróży pomaga przetrwać seans, a kilka epizodów całkiem udanych.

Kino (WFF). Nieśpieszne i niesamowicie estetyczne sceny rodzajowe wiejskiego życia przerywane obrazami przemocy i zezwierzęcenia. A może na odwrót?