Patrz jak kręcą

"Patrz jak kręcą" powinno przypaść do gustu wszystkim miłośnikom starych opowieści kryminalnych. Widz ściga się z głównym bohaterem, by szybciej od niego rozwiązać zagadkę. Muszę przyznać, że mi się to nie udało, co tylko pokazuje, jak dobrze Mark Chappell sobie to zaplanował.

Niby kryminał bardzo retro, ale zaskakująco wciągający, zabawny i lekko post-modernistyczny. Ktoś powie, że już to widzieliśmy tysiąc razy, więc żadnych niespodzianek nie będzie. Ale czy aby na pewno? Duet George/Chappell mają inne zdanie na ten temat i warto je poznać.

Mimo wyraźnie artykułowanych ambicji nie odświeża ona konwencji i stanowi wyłacznie hołd dla klasyki gatunku. Kto więc lubi detektywistyczne historie pani Christie, nie powinien przeoczyć.

Co prawda nikt tu nie urządza nam gatunkowej rewolucji, lecz całość stanowi ćwiczenie z domysłów, która stopiła moje serce. Jeśli widziałeś jeden, widziałeś je wszystkie - mówi ktoś z ekranu. Gatunkowy rytuał spełniony!

Twórcy zmiksowali postacie realne z fikcyjnymi, pobawili się z klasyczną formułą brytyjskiego whodunit, pomrugali do widza okiem. Zadbali o drobne detale, całość zaś okrasili wysmakowanymi, barwnymi kadrami w stylu Wesa Andersona, które najzwyczajniej w świecie cieszą oczy. Może nie stworzyli tak misternej historii jak wspomniani wcześniej konkurenci, ale zabawę gwarantują wyśmienitą.

Niezły, poprawnie nakręcony film, który w dół ciągnie przyjęta konwencja, przeciętny scenariusz oraz zbyt nachalnie wprowadzane wątki autotematyczne.

Mimo wyraźnie artykułowanych ambicji nie odświeża ona konwencji i stanowi wyłacznie hołd dla klasyki gatunku. Kto więc lubi detektywistyczne historie pani Christie, nie powinien przeoczyć.

Twórcy zmiksowali postacie realne z fikcyjnymi, pobawili się z klasyczną formułą brytyjskiego whodunit, pomrugali do widza okiem. Zadbali o drobne detale, całość zaś okrasili wysmakowanymi, barwnymi kadrami w stylu Wesa Andersona, które najzwyczajniej w świecie cieszą oczy. Może nie stworzyli tak misternej historii jak wspomniani wcześniej konkurenci, ale zabawę gwarantują wyśmienitą.

Tom George zrobił zgoła niedzisiejszą komedię kryminalną. Wyszło smacznie, bo efekt bawi przez całą emisję, choć przecież dochodzenie i jego finał mają tu znaczenie wtórne.

Niby kryminał bardzo retro, ale zaskakująco wciągający, zabawny i lekko post-modernistyczny. Ktoś powie, że już to widzieliśmy tysiąc razy, więc żadnych niespodzianek nie będzie. Ale czy aby na pewno? Duet George/Chappell mają inne zdanie na ten temat i warto je poznać.