Nigdy nie jest za późno

Film jednej aktorki, bez której przepadłby bez echa.

To produkcja, która gdzieś na początku zatraciła cały impet. Stracono z oczu kierunek, w jakim powinna rozwijać się fabuła, naładowano do obrazu zbyt dużo górnolotnych pomysłów, które w ostatecznym rozrachunku doprowadziły do tego, że produkcja okazała się niedopracowana i bardzo przewidywalna.

"Nigdy nie jest za późno" to tylko Meryl Streep. Poza tym mamy mdłą, banalną i ckliwą historyjkę o drugiej szansie, na którą nigdy nie jest za późno.

To jest rockowa opowieść o buncie, który się nie udał. Tak w życiu, jak i w muzyce.

Film krzepi więc skutecznie, lecz nie naiwnie czy dydaktycznie. Zgrabny humor, parę mięsistych dialogów i sporo złośliwej satyry dodają czułej historii o matce marnotrawnej wigoru i buńczuczności. Spośród podobnych komedii obraz wyróżnia się autentyzmem.

Sztuczny, nieangażujący, pozbawiony jakiegokolwiek polotu i zbyt asekurancko zrealizowany.

Czy warto iść na ten film? Jeśli chce się posłuchać dobrej muzyki, trochę pośmiać się i powzruszać, a może i skłonić do refleksji, to warto.