Matrix Zmartwychwstania

Nie wiem co mam pisać.Nie wiem,bo ja nie wiem co zobaczyłem.Może powiem ironicznie ale co dwóch braci Wachowskich to nie jedna siostra.Film jest przeciągnięty do granic możliwości,nudny,sceny akcji są tragicznej choreografii.Okropnie jest sfilmowany,slow motion to jakaś kpina.Miałem wrażenie,że etiudy ze szkół filmowych są lepiej wyreżyserowane.Wielki budżet a niektóre efekty to jakaś pomyłka.A Keanu nie tylko męczy się w świecie Matrixa,ale mnie wymęczył a Morfeusz stał się szafiarką.TRAGEDIA.

Przymilanie się fanom pierwowzoru poprzez liczne nawiązania, a wręcz kopie, nie wyszło na dobre. Ale tak z ręką na sercu - miło obejrzeć po latach taką przegadaną i mniej płodną podróbkę. Szczególnie w czasach gdy kwestia kontrolowania społeczeństwa staje się ważnym elementem codziennego życia.

Ciężko nie docenić Lany za podjęcie tak odważnej próby, która nawet jeśli nie idealna, jest fascynująca i cieszę się, że powstała.

To trochę jest kopia pierwszej części, ale to również film mocno szczery, do tego z trafnym metakomentarzem dotyczącym sequeli/rebootów i próbujący do tego nieco inaczej podejść jako kontynuacja kultowej trylogii Matrixa. Znacznie bardziej trawię tutaj też Neo i Trinity oraz kupuję relację między nimi. Szkoda, że sceny akcji nie wypadają tutaj tak dobrze, jak w poprzedniczkach.

Zwiastun zapowiadał się intrygująco ,ale wykonanie rozczarowuje.Pierwszy obraz był świeżą,fascynującą i przerażającą zarazem wizją ,działał skutecznie- ten działa jak dekonstrukcja i autoparodia.Nie oszukujmy się ,nie było "Reaktywacji", nie było żadnej"Rewolucji" i nie ma też dla mnie tutaj " Zmartwychwstania".To średni akcyjniak bez stylu i sensu,zrobiony niemal jak s/f klasy B(poziom " Terminator -Genisys").Dla mnie to karykatura jedynki.Głównie dla fandomu.

Zawiodłem się na tym filmie, dziwnie pokombinowali, ale była bomba, czuję się, że odleciałem do świata Matrix.

Nabija się z sequela Matrixa, samemu przypominając coś na pograniczu parodii i kiepskiego fanfiku. Na pewno nie pomaga słaby rekasting kultowych postaci i gra Keanu, która, z całym szacunkiem dla niego, zatrzymała się na Billu & Tedzie. Ale w drugiej połowie zaczyna przypominać film.

Niestety nie było dobrze,fatalne aktorstwo(Moss jedynie spoko),dobry klimat i muzyke,dobre efekty,fatalna końcöwka .Szkoda bo był potencjał do zbudowania nowej serii.Scenariusz yo katastrofa totalna

Cyniczna historia o uzależnieniu się społeczeństwa od mediów i konsumpcjonizmu. Zmartwychwstania są antyblockbusterem, który zaczyna się jak świetne meta-kino a kończy jako słodko-gorzka historia o tym, źe wolność to przywilej wyłącznie dla odważnych.

Dziwaczny, pokraczny, ale też uroczo przesadzony oraz bezczelny w swoim metakomentarzu dotyczącym powrotu do lubianych marek po latach czy wpływu nostalgii, co ładnie wpisuje się w tematykę całej serii, a do tego szczerze samokrytyczny. Szkoda, że zabrakło konsekwencji w tym pomyśle, bo druga połowa (głównie trzeci akt) to takie standardowe i co najwyżej poprawne wysokobudżetowe kino akcji, które widziano wcześniej wiele razy.

Podobnie jak kilka innych wielkich serii opiera się głównie na byciu właściwie kopią oryginału. Jednocześnie-produkcja świadomie trolluje sama siebie. Pierwsza część serii zmieniła kino i postrzeganie świata na zawsze, ta na pewno tego nie zrobi -ale i chyba nie robi nikomu krzywdy-miło znów zobaczyć bohaterów. Największy minus za Agenta Smitha-nie, nie i jeszcze raz nie....

Mógłbym gadać i gadać o tym filmie i o tym jaki jest średni, ale prawda jest taka, że szanuję Lanę Wachowską za to, że starała się zrobić coś nowego. No w tym przypadku niestety nie wyszło.

Film posiada zaleciałości zarówno pierwszej części jak i sequeli. Jednak film został również mocno przystosowany do współczesnego kina akcji co odbiło się (niestety) na scenach akcji ale pozytywnie przedstawiło filozoficzną część filmu która między innymi w pewnym dość pokracznym monologu pewnej powracającej postaci bardzo trafnie ilustruje nasz współczesny świat. Zmartwychwstania choć mocno opierają się na trylogii mocno odbiegają od nurtu Matrixa wychodzi im to w większości na dobre.

Najlepsze momenty nowego Matrixa? Te, w których na ekranie pojawiają się fragmenty starego "Matrixa".

Ten film wygląda jak żart. Ten film nawet nie udaje, że częściowo jest żartem. A mimo to oglądało mi się go lepiej niż się spodziewałem, a już na pewno lepiej niż Reaktywację czy Rewolucję. Zmartwychwstania ma w sobie mniej zadęcia i więcej luzu, co nieco gryzie się z poprzednimi sequelami i nijak ma się do tamtego epickiego klimatu. I dobrze! Dzięki temu film bezproblemowo można ustawić obok trylogii, traktować bardziej jako rozwinięcie zakończenia Rewolucji. Z happy endem dla Neo i Trinity.

Potencjalnie ciekawa dekonstrukcja sequeli i rant na współczesny przemysł filmowy... Który niestety w ostatecznym rozrachunku nie staje się niczym ponad to, co sam krytykuje. W każdym razie doceniam odwagę i ogólne założenie. Będę zawsze kibicował tego typu projektom autorskim idącym pod prąd i wbrew oczekiwaniom masowego widzą szczutego nostalgią. W połowie film trochę traci swój metakomemtujacy się charakter na rzecz historii o miłości, która jest mniej ciekawa, lecz ma też ona tu sens.