Z dala od polityki

Ta Kleopatra powstała zaledwie kilka lat po narodzinach kina dźwiękowego. Dawno temu, u zarania X Muzy. A jednak była już trzecią opowieścią o losach słynnej egipskiej władczyni. Swego czasu najbardziej wystawną i również najbardziej kasową.

Fabuła filmu robi się z czasem coraz bardziej naciągana, choć - w co trudno uwierzyć - pozostaje o wiele bardziej realistyczna od powieści.

Świat zrobiony z metalu - włącznie z drzewami i chmurami - na pewno jest ciekawym pomysłem. Może nie ma głębokiego uzasadnienia fabularnego, ale może rozwinąć kreatywność młodego odbiorcy.

Jeden gniewny człowiek w reżyserii Guya Ritchiego to nowa wersja świetnego francuskiego Konwojenta. Jej twórcy nieco inaczej rozłożyli akcenty, obsadzili też Jasona Stathama w głównej roli, co ma swoje znaczenie dla naszego odbioru historii. Bo inaczej patrzymy na faceta, który jest gwiazdą kina akcji, a inaczej na podstarzałego no name'a z oryginału.

Lawrence świetnie czuje się w swojej roli, napędza tę produkcję ekspresją i chwilami mocno absurdalnymi pomysłami. To fajne kino. Takie na sobotni wieczór.

Za reżyserię filmu odpowiada Bohdan Poręba, ten sam, z którego regularnie kpił w swoich filmach Stanisław Bareja...

Pokazywany na festiwalu w Berlinie dramat Barbara z 2012 roku przenosi nas w schyłkowe czasy komunizmu. NRD okazuje się krajem nieprzyjaznym, a ludzie są jak wilki. Stąd niełatwo się tu odnaleźć ludziom chcącym od życia czegoś więcej.

Niewiele się o Buddzie z tego dokumentu dowiedziałem.

Dla mnie Misery to jedna z najlepszych filmowych adaptacji powieści Stephena Kinga. Nie jest to co prawda horror, a rasowy thriller, ale za to jaki!

Wydawało się, że to niemożliwe. Że nie da się nakręcić udanego remake'u Wykidajły. A jednak Road House przypadł mi do gustu. To efektowne, zabawne, bardzo konkretne kino. Na pewno nie płytsze od oryginału.

Miesiąc miodowy w Las Vegas to sędziwa komedia romantyczna w całkiem zacnej obsadzie. Owe gwiazdy - wówczas młode i piękne - błyszczą w swoich rolach. Zwłaszcza Nicolas Cage, który otrzymał za swój występ nominację do Złotego Globu.

In Their Skin to mokry sen amerykańskich konserwatystów - obraz pokazujący zagrożenie ze strony ubogich rodzin imigranckich i uzasadniający potrzebę posiadania broni.

Animacja jest ładna, żarty całkiem przyzwoite, akcja szybka, motyw podróży pasujący do świata rodem z dalekowschodnich opowieści o sztukach walki.

Film Kurierka trwa niespełna godzinę i na dobrą sprawę jest animacją. Prostą, składającą się głównie ze statycznych kadrów z wprawionymi w ruch elementami scenografii. Efekt jest sugestywny i ciekawy, podobnie jak wspomnienia bohaterów...

Cieniem na filmie położyło się krwawe morderstwo z 1982 roku. Pewien mężczyzna w Kalifornii zabił starszą parę, a podczas procesu sądowego zrzucił winę na Halloween 2, który podobno oglądał pod wpływem narkotyków i alkoholu.

King Kong żyje jest pożegnaniem serii z tradycyjnymi efektami specjalnymi i ludźmi poprzebieranymi za małpy. Chyba nie żałuję, że te czasy się skończyły i że żyjemy w epoce animacji komputerowych...

Adwokat diabła budzi emocje. Ogląda się go z zainteresowaniem, a chwilami nawet z wypiekami na twarzy.

Strefa interesów jest zbudowana na zasadzie kontrastu...

Detektyw Knight: Odkupienie kontynuuje wydarzenia z Łotra i jednocześnie jest filmem świątecznym, pełnym dekoracji choinkowych i złych ludzi przebranych za Mikołajów. Fabularnie wydaje się ciekawszy od części pierwszej, choć nadal w haniebny sposób wykorzystuje popularność ciężko chorego Bruce'a Willisa.

To obraz dla prawdziwych miłośników kina, którzy lubią mierzyć się z jego historią, poznawać klasyki, analizować dawne rozwiązania fabularne i techniczne.

Parę scen zapada w pamięć. Choćby ta z finałowej walki, podczas której jeden z bohaterów zostaje przepołowiony. Widać również trud włożony w charakteryzację i dekoracje.

Świąteczna niespodzianka wielkiej kariery nie zrobiła, ale to przyjemna produkcja familijna. Jest ciepła, chwilami zabawna, unikająca tych bezpiecznych rozwiązań, które oferują gwiazdkowe komedie Hallmarku

To fajny film, choć... trochę rozczarowujący. Bo Mańka i Diego tu za mało. Bo Sid jest zdecydowanie zbyt mało sidowy i zbyt poważnie podchodzi do tematu jajek.

Piękne są w tym filmie góry. Świetnie sfilmowane, stanowią imponujące tło dla opowieści o namiętnościach i zagubieniu.

Piękna nieznajoma przeszła przez polskie kina niezauważona. A może należała już do innej epoki, w której Hoffman był już tylko starszym panem, a pierwsza wojna nikogo już nie interesowała?

Monolit wygląda do tego dość tanio, ma nienajlepsze efekty specjalne i kilka fabularnych luk. Ale fanów takich produkcji ma szansę zadowolić, bo trzyma w napięciu i intryguje.

Proste połączenie szybkiej akcji, humoru i życiowych niekiedy problemów Fraglesów wystarczyło, by podbić dziecięce serca.

Tylko nie ty to bardzo pozytywne kino. Skuteczny poprawiacz nastroju.

Gdzieś za tą atmosferą kryje się jednak fabuła, dramat Mechanika i przyczyny jego stanu.

Jego twórcom uroiło się, że zdołają nas przestraszyć. Tylko nie bardzo mają czym...

Uśpiony obóz 2: Smutni obozowicze to nieudana kontynuacja kultowego horroru. Jej twórcom zawieruszyły się wszystkie atuty oryginału i to jest smutne, a nie obozowicze.

Lepsze jutro to opowieść o samym Morettim, snuta z przymrużeniem oka, inteligentna i wymagająca. Na szczęście również zabawna.

Młody, ciamajdowaty, ale butny naukowiec wymyśla maszynę produkującą jedzenie z wody, a potem... potem zaczynają się kłopoty. Oryginalny pomysł pomaga filmowi Klopsiki i inne zjawiska pogodowe, ale z pewnością nie czyni z niego arcydzieła.

Łowcy rupieci to jedna z tych szalonych komedii familijnych, które tak ochoczo kręcono w latach 60. i 70. - obsada pełna głośnych wówczas nazwisk, absurdalne poczucie humoru, no i fabuła rozpadająca się na szereg mniej lub bardziej zabawnych epizodów

Show łączy elementy komedii ze sprawnie wyreżyserowanym thrillerem okraszonym odrobiną erotyki.

Detektyw Knight: Łotr nie powinien powstać w tej formie. To nieudane kino żerujące na chorym aktorze...

Mali agenci to taki mały klejnocik. Nakręcony za spore pieniądze, naprawdę efektowny i autentycznie zabawny, a przy okazji niegłupi.

Zemsta frajerów 3: Następne pokolenie to hołd złożony wszystkim nerdom tego świata, fajferom, kujonom, dziwakom, frajerom.

W Diuna: Część druga nie ma książkowego mistycyzmu, który został zastąpiony prostszą do pokazania naukowością, nie ma też aż tam mocnego uczucia między Paulem a Chani, co pozwala jednak uniknąć wynikającego ze skrótów banału.

Jasne, Lake Placid: Dziedzictwo to dość przewidywalny film, w którym wszystko od początku zmierza do przerysowanego finału. Ale po drodze mamy napięcie i mamy bohaterów, których jesteśmy w stanie polubić.

Szkoda, że Przeklęta woda jest tak marnym, wręcz rozwodnionym horrorem. Oryginalny pomysł to za mało, by uznać ten film za dobry.

Smakosz 3 nie ma startu do poprzednich odsłon cyklu.