Joker: Folie à Deux

Come on get happy! Get ready for the judgement day! Dzień sądu nadszedł. Nie ukrywam, że pierwsza część wstrząsnęła mną. Jak sam to ująłem na jakiś sposób zmienił ten film historię kina. Będąc w karuzeli zachwytu nad ukazaniem w taki sposób Jokera nie ukrywam, że z wypiekami na twarzy czekałem na kontynuacje! Och jak oni tego nie udźwignęli! Musical nie jest łatwy do realizacji, ale ja mam wrażenie, że mam więcej dziś pomysłów na poprowadzenie tej historii niż twórcy. Strasznie niepotrzebny film

Choć Joaquin Phoenix ponownie zachwyca jako Arthur Fleck, a Lady Gaga wnosi świeżość, musicalowa forma filmu nie zawsze się sprawdza. Oryginalne numery muzyczne są ciekawe, ale często zaburzają spójność fabuły, która momentami wydaje się być tylko pretekstem do kolejnych piosenek. Wizualnie film zachwyca, jednak brak nowości w porównaniu z pierwszą częścią i niedostateczne rozwinięcie postaci Lee pozostawiają niedosyt. To odważne, ale nie do końca udane połączenie mrocznego dramatu z musicalem.

nie wiem po co, na co i dlaczego to powstało! nie wiem nic , tak jak twórcy którzy próbowali odejść konwencyjnie od komiksu , i zrobili to, ale najgorzej jak tylko można było!

(5,5) Tą historię można było opowiedzieć w 20-30 minut i dokleić (jako epilog) do "Jokera" z 2019, cóż, rozczarowanie i to nie małe :( Jedyne plusy to piosenki, Phoenix i Lady Gaga a właściwie to jej mimika

Potrzebny czy niepotrzebny? Sam nie wiem, nie wiem, nie wiem... Hahaha... Nie wiem. :(

Porażka scenariuszowa, aktorska, musicalowa (kilka wstawek wygląda całkiem ładnie) i nieudana drwina z widza i zawawy jego oczekiwaniami. Niespójny, bardzo niedbale zlepiony, niedorzeczny, mało ciekawy, nudny, monotonny, pozbawiony głębi, bez napisanych kompetentnie postaci.

Niestety-nieudany, męczący eksperyment filmowy. Jedno z największych filmowych rozczarowań ostatnich lat.

Film, który nie ma nic do powiedzenia. Nie wiem po co powstał i po wsze czasy będę udawał, że to się nie wydarzyło po prostu. Oglądając ma się wrażenie, że mógłby trwać i drugie tyle, a i tak nic by widzowi nie przekazał. Szkoda gadać... po prostu nothing burger

Niepotrzebny film. Po prostu.

Dramat więzienny, melodramat, musical, dramat sądowy. Gatunki, które przyniosły kinu wiele popularności, połączone w jednym. To się mogło udać tylko jokerowi. Kameralny produkt, który dostaje ciosy przez wyolbrzymione oczekiwania kina rozrywkowego. Film dostaje po głowie niczym bohater w sekwencjach końcowych. Ryzyko nawet klapy finansowej. Inna sprawa na co wydano 200 mln USD. Chyba że na Phoenixa, który zdecydowanie zasłużył.

Joker bez Jokera!

Przede wszystkim szacunek dla reżysera, że zrobił ten film inaczej niż jedynkę. Ale, mimo że jest to logiczna kontynuacja historii Artura Flecka, to nie ma już tego błysku, co pierwsza część. A numery musicalowe pozostawiają sporo do życzenia.

Zero pomysłu na cokolwiek, kreatywności. Zamiast musicalu jakieś jęczenie na antenie, Harley zbędna, łopatologia. Jedynie przesłuchanie Puddlesa jakkolwiek mnie zaciekawiło.
Ale muszę przyznać, to wygląda jak coś, co by się przyśniło Phoenixowi.