Szanujemy Twoją prywatność i przetwarzamy dane osobowe zgodnie z ustawą o ochronie danych osobowych. Razem z naszymi partnerami wykorzystujemy też pliki "cookie".
Zamykając ten komunikat potwierdzasz, że zapoznałeś się z polityką prywatności i akceptujesz jej treść.

Sound of Metal

2019 Film
7.9 10.0 0.0 18
Bardzo pozytywnie oceniony przez krytyków
Bardzo pozytywnie oceniony i uznany przez użytkowników

Ruben i Lou mieszkają razem, jak nomadowie podróżują z koncertu na koncert podczas niekończącej się trasy po USA. Ich muzyka jest głośna, szalona i namiętna. Pewnego dnia Rubena przytłacza dotkliwe dzwonienie w uszach, które szybko prowadzi do głuchoty. Nagle Rubena ogarnia niepokój i depresja, w okamgnieniu ujawniają się jego dotychczasowe nałogi. Ruben trafia do domu dla głuchoniemych, który prowadzi ekscentryczny i głuchy weteran Joe.

  • Recenzje krytyków

  • Recenzje użytkowników

    • To obraz skromny w środkach,skromniejszy jeszcze bardziej w słowach,gdzie wraz z fabułą traci dźwięk,traci to co nadawało sens bohaterowi.Oglądało się to z przejęciem,trudnym do wytłumaczenia.Trzeba pochwalić dwie,jakże piękne i mądre męskie role.I ten tytułowy dźwięk metalu tworzący jakże specyficzną klamrę kompozycyjną która sprawia,że pojawia się pytanie.Czy aby na pewno warto wracać za wszelką cenę do tego co się utraciło?A może lepiej zaakceptować nowe-mieć tę odwagę.Bezkompromisowy film.

    • Obawiałem się, że to film jednej sztuczki, ale okazał się być subtelnym kinem (może trochę zbyt subtelnym, co niektórym będzie przeszkadzać) ze spójną, ważną historią.

    • Oszczędny w słowach film o tym, gdy twoje życie dramatycznie się zawala. Świetne pokazanie społeczności głuchych. Riz Ahmed i Paul Raci znakomicie wypadają w swoich rolach. Symboliczny jest tutaj wręcz tytuł filmu, gdzie dźwięk metalu towarzyszy nam z początku filmu i pod jego koniec, zaś całość zostaje ujęta w równie symboliczny sposób.

    • Spodziewałem się czegoś w stylu Whiplasha, a dostałem poruszającą oraz intymną lekcję życia, w której na 2 godziny wszedłem w skórę głównego bohatera i stanąłem przed tymi samymi dylematami. Autentyzmu dodają naturalnie odegrane role, zarówno przez główne postacie, jak i te poboczne, a udźwiękowienie wywołuje dodatkowo ogromny dyskomfort. Być może było kilka dłużyzn, film wymaga od widza cierpliwości, ale ładunek emocjonalny wrasta z minuty na minutę. Trzeba samemu poczuć.

    • Piekny, intymny, wywazony. 2h pieknych dzwiekow i pieknej ciszy

    • Objawienie! Ciszą w bębenki. Ekranowy związek roku.

    • Ten film odcisnął we mnie rzeczy, których bym się nie spodziewał. Marder rysuje portrety bardzo wiarygodnie, do niewielu elementów można się tutaj przyczepić (jeśli już to pewnie byłby to wątek uzależnienia). W fantastyczny sposób ujmuje temat, który mógł zostać spłycony i przeobrażony w coś dużo bardziej banalnego. Miast tego jest nienachalnie i przejmująco, i co najważniejsze – autentycznie. Ahmed przechodzi samego siebie, to zdecydowanie jedna z najlepszych kreacji roku. Zachwyt!