Cherry

Nie mogę zbyt wiele złego powiedzieć na temat tego filmu, bo jest on dobry. Czy tylko dobry? Czy aż dobry? Marvela tutaj nie doświadczymy, ale jakże genialną grę aktorską, a także brud, narkotyki i ponure kino akcji. To mi się podoba. Cherry: Niewinność utracona to mocna i wciągająca opowieść o problemach, z jakimi borykają się byli żołnierze USA, którzy tak naprawdę od rządu nie dostają w zamian za walkę nic. Genialni reżyserzy, genialny Tom Holland, genialny film.

Tandetne na poziomie audiowizualnym kino antywojenne skupiające się na krytyce szeroko pojętej Ameryki, zamiast na emocjach bohaterów.

Bracia Russo nawet bez Marvela potrafią stworzyć udaną produkcję, która broni się zarówno opowieścią, jak i kwestiami technicznymi.

Moim zdaniem warto obejrzeć Cherry: Niewinność utracona, tylko bez wygórowanych oczekiwań. No i uważajcie, bo niektórym znajomym zdarzyło się na tym filmie przysnąć, zupełnie nie wiem dlaczego.

Finalnie film wypada bardzo niejednoznacznie. Historia bywa trochę nieprzekonująca, biorąc pod uwagę nagromadzenie wątków i niewielką długość czasu akcji. Jedne sceny bywają przeciągnięte, inne aspekty niedopracowane, na czele z wątkiem miłosnym. Skrócenie filmu prawdopodobnie również mogłoby mu wyjść na dobre. Coś czuję, że mogło być lepiej, ale w ostatecznym rozrachunku warto: dla roli Hollanda, dla warstwy wizualnej, dla wątku wpływu okropieństw wojny na późniejsze życie weteranów.

Prawda jest taka, że gdyby nie Tom Holland, który daje z siebie wszystko, "Cherry" byłoby nieoglądalną, pretensjonalnym, przestylizowanym badziewiem. Tym właśnie jest film braci Russo i absolutnie odradzam ten seans komukolwiek. Choć technicznie trudno się do czegoś przyczepić, kompletnie nie angażuje i za bardzo na tej realizacji się skupia.

Okazało się, że bracia Russo potrafią wyzwolić więcej emocji w pełnej efektów cyfrowych i trykotów scenie śmierci superbohatera, niż odzwierciedlając prawdziwe życie.

Twórcy "Avengers: Koniec gry" postanowili udowodnić światu, że potrafią kręcić wielkie kino. Zrobili to trochę zbyt topornie, co nie zmienia faktu, że film jest niezły, a Tom Holland w roli głównej bardzo dobry.

Miał potencjał na bycie czymś więcej, brudną, ciężką opowieścią o walce z nałogiem i takim poszukiwaniu własnego ja w trudnych czasach. Jednak ten potencjał nie został w pełni wykorzystany. Twórcy chcieli za bardzo wrzucić kilka interesujących wątków na siłę do produkcji, przez co tak naprawdę żaden nie mógł w pełni wybrzmieć.