Śmierć w Sarajewie

Zręcznie spleciona historia.

Szlachetne przesłanie niesione jest na barkach wciągającego widowiska.

Ogląda się z niemałym zaangażowaniem.

Gorzka, a jednocześnie konieczna diagnoza dla Starego Kontynentu.

Tanović jest sprawnym reżyserem, dlatego snutą przez niego, kilkuwątkową opowieść ogląda się bardzo dobrze, licząc na spektakularne połączenie opowiadanych historii. Niestety zakończenie przynosi jedynie rozczarowanie.

Misterna, wciągająca układanka o sprzecznościach nie do pogodzenia.

Szkoda, że wizualna strona filmu nie dźwiga do końca dość przewidywalnej i wyświechtanej fabuły.

Przy reżyserskiej maestrii Tanovića, trudno jednak nie zauważyć, iż jego film nie mówi o jugosłowiańskim konflikcie niczego nowego. To prędzej pocztówka niż wylewny list.

Do arcydzieła mu co prawda daleko, ale z pewnością jest to film, o którym warto dyskutować.

Satyra i społeczna krytyka przybierają tu jednak dość banalną, przewidywalną formę i - co najgorsze - średnio wciągającą.

Opiera się na świetnym pomyśle, ma wyrazistą warstwę wizualną. Niestety fabuła wciąż potyka się teoretyczne wywody, nie udaje się wytworzyć napięcia.