Haker

Liczne niedoskonałości zatuszował Mann warstwą wizualną, która przez "brudne" zdjęcia i liczne zbliżenia, wpisujące się w jego reżyserski styl, nadrabiają to, co film traci na poziomie scenariusza. "Haker" stawia przed nami okienko z dwoma guzikami - "Akceptuj" i "Odrzuć". Ja wybieram tę pierwszą opcję, mimo że w trakcie seansu ma się bardzo często ochotę postawić na drugą możliwość.

Wydaje się najbardziej rozrywkowym filmem Michaela Manna od bardzo dawna, lecz bez ciekawego bohatera pozostaje jedynie sprawnie nakręconym widowiskiem.

Nie posiada żadnych wartości - mdła historyjka, z mdłymi postaciami i mdłym zakończeniem.

Postanowiłem zająć stanowisko podobne do podejścia twórców. Nie chciało mi się oglądać "Hakera" i do końca dotrwałem tylko z obowiązku oraz by ostrzec was przed tym filmem. Nie polecam.

Tragicznie nieudolny film. Bardzo ciekawy temat został zupełnie zaprzepaszczony.

Nie nadaje się nawet do jednorazowego obejrzenia. Seans szybko staje się wyzwaniem, bo jest nudno, kolejne głupoty przyprawiają o ból głowy, a sceny akcji pokazują, że Michael Mann już nie czuje takiego kina.

Na zmianę niezamierzenie bawi i irytuje. A w małych przerwach przypomina o dawnej wielkości pana Manna.

Trwa grubo ponad dwie godziny, a spokojnie można by go o połowę skrócić.

Podsumowując, potencjał był, jednak coś po drodze poszło zdecydowanie nie w tę stronę, co powinno. To zdecydowanie najsłabsze dzieło w twórczości Michaela Manna.

Niestety, ale "Haker" to jednak porażka Manna, który nie jest pozbawiony ambicji, ale kompletnie tego nie widać. Sam styl nie jest w stanie się obronić bez solidnej podstawy, jaką jest scenariusz.