Krzysztof Świrek

Sorrentino potrafi uwodzić widzów dzięki wybujałej, barokowej wyobraźni, realizującej się w nadmiarowych, niewytłumaczalnych z fabularnego punktu widzenia sekwencjach. Potrafi też ich dezorientować. I jedno, i drugie znajdziemy w "Onych".

Ma jedną wielką zaletę. Kierując kamerę na Kaję i innych młodych ludzi z wyspy, gdzie doszło do tragedii, twórcy skutecznie wystrzegają się heroizowania mordercy.

Haneke jest specjalistą od pozostawiania różnych interpretacyjnych furtek otwartych na oścież, co czasem bywa pieczęcią artyzmu, a czasem - jeszcze jednym reżyserskim chwytem, takim jak inne.

Wielką wartością filmu Pecka jest decyzja, by użyć postaci Jamesa Baldwina jako medium, które pozwala na nowo ująć sytuację w pewne ramy. Tego bowiem dzisiaj brakuje - nie danych, faktów, liczb, ale perspektywy, która pozwala je zrozumieć.

Realizatorzy współczesnej ekranizacji "Tego" nie mają ambicji do tworzenia historycznych fresków. Z opowiadanej przez siebie historii wydobywają jednak z pełną precyzją jej niezwykle aktualny sens: zło żeruje na naszych lękach.