Anna Plewa
Krytyk-
Przejmujące kino moralnego niepokoju naszych czasów. Siedem odcinków mija w okamgnieniu. Świetny, gęsty serial.
-
Spirala to solidny kawałek kina rozrywkowego. Nie wywróci waszego świata do góry nogami. Ale też nie zostawi niesmaku czy poczucia zmarnowanego czasu. O ile oczywiście lubicie nieco snujące się opowieści, w których od "dziania się" ważniejszy jest gęsty klimat i emanujący z ekranu niekreślony niepokój.
-
Nie jest arcydziełem, ale mimo wszystko wart jest poznania. Choćby dla atmosfery, muzyki i tła społecznego.
-
Całość jest tak beznamiętna, że aż boli. Nie znajdziemy tu emocji i katharsis. Brudu, ni krwi. Fajna ta wojna, taka sterylna. Rozterki i dramaty bohaterów są tak przezroczyste, jak oni sami. Jeśli ktoś lubi rozrywkę polegającą na oglądaniu scen militarystycznych, pojazdów, okrętów i samolotów powinien być usatysfakcjonowany.
-
Dzieło wybitne i paradoksalne. Todd Phillips odważył się zdemitologizować do bólu komiksową ikonę popkultury. Uczłowieczając Jokera, odarł go z nimbu księcia zbrodni Gotham. Szaleńca i wizjonera opętanego przymusem podpalania świata, zastąpił smutnym klaunem, któremu życie wymknęło się spod kontroli.
-
Bardzo zmysłowy, cielesny, momentami przytłaczający. Feeria barw i dźwięków atakuje widza nieustannie, nie dając chwili wytchnienia. Egzotyczny raj momentami wydaje się być koszmarem.
-
Gęsty i niepokojący. Niespokojny jak jego poszukujący prawdy bohater. Stawiający pytania. Tym razem jednak nie o naturę metafizycznego zła, lecz o mechanizmy uwalniające zło jak najbardziej namacalne, dosłowne. O mechanizmy szczucia i nagonki, niszczące ludzkie życia.
-
Ostrzegam: serial działa wybitnie uzależniająco, stawia niełatwe pytania i konsekwentnie utrzymuje klimat tajemnicy, nie oferując w zamian jednoznacznych rozwiązań.
-
Im bliżej finału, tym mocniej Czarownica 2 popada w momentami nachalną i zbyt oczywistą symbolikę. Jednak nie zmienia to faktu, że w ostatecznym rozrachunku przesłanie nowej odsłony klasycznej baśni wypada atrakcyjnie.
-
Towar to film-manifest. Ideologicznie twórcy zdają się podzielać przekonanie o pewnej nieuchronności ludzkiego losu wynikającej z miejsca i czasu urodzenia. O niemożności przekroczenia kulturowych ograniczeń i wyjściu poza rolę zdeterminowaną przez społeczne oczekiwania.