
- 100% pozytywnych
- 5 krytyków
- 95% pozytywnych
- 61 użytkowników
Stalker wraz z dwoma klientami podróżuje przez Zonę do tajemniczej komnaty, gdzie ponoć spełniają się marzenia.
- Aktorzy: Aleksandr Kaydanovskiy, Anatoli Solonitsyn, Nikolay Grinko, Alisa Freyndlikh, Natasha Abramova i 6 więcej
- Reżyser: Andriej Tarkowski
- Scenariusz: Arkadij Strugacki, Borys Strugacki, Andriej Tarkowski
- Dodany: 5 lutego 2018
-
9.0Bardzo pozytywnie oceniony przez krytyków
-
100%pozytywnych
-
5krytyków
-
5recenzji
-
3oceny
-
3pozytywne
-
0negatywnych
-
-
8.7Bardzo pozytywnie oceniony przez użytkowników
-
95%pozytywnych
-
61użytkowników
-
12recenzji
-
57ocen
-
54pozytywne
-
3negatywne
-
-
Recenzje krytyków
-
O kwestiach technicznych nie mówię, bo to tak naprawdę jest dla mnie sprawa drugorzędna. Oglądając "Stalkera" miałem pewne wątpliwości czym reżyser będzie chciał zwrócić moją uwagę. Ale nie wszystkim spodoba się ten film, bo wymaga maksymalnego skupienia i cierpliwości. Jednak jeśli posiadacie obydwie te cechy, to czeka was niezwykła wyprawa.
-
To film, który śmiało można kontemplować, w którym można doszukiwać się znaczeń i następnie wierzyć, że twórcy rzeczywiście to chcieli przekazać.
-
Można zatem pisać o Stalkerze jako o filmie wielkim, wybitnym i ponadczasowym. Transcendentnej podróży, pozwalającej dotrzeć do metafizycznej warstwy wszechrzeczy, otrzeć się o sacrum. Okazuje się, że jest on jednak czymś więcej niż tylko arcydziełem. To lustro, w którym odbijają się nasze obawy, pragnienia, w którym przy każdym następnym seansie widzimy coś zupełnie innego.
-
Powszechnie uważany jest za najlepszą filmową adaptację prozy Braci Strugackich. Wcale jednak tak nie musiało być. Dzieło rodziło się bowiem w potwornych bólach, prowadząc do wielu konfliktów pomiędzy osobami bezpośrednio zaangażowanymi w jego powstanie.
-
"Stalkera" się nie ogląda, go się przeżywa.
-
-
Recenzje użytkowników
-
-
Świetne obrazy, mocne dialogi. ARCYDZIEŁO, jeden z najlepszych filmów Tarkowskiego.
-
Z tym filmem jest jak z poezją - jednych odrzuci, drugich zafascynuje. Ja zostanę gdzieś pośrodku. Filozoficzny, ale nienadęty. Powolny, ale czasem na tyle, że ciężko jest się w pełni zaangażować. Pełen marazmu, brudu i krętych ścieżek.
-
"Mam gdzieś ludzkość. Z całej ludzkości obchodzi mnie tylko jeden człowiek - ja sam. Nieważne, czy jestem coś wart, czy jestem takim samym zerem jak reszta". Niech ten cytat posłuży za recenzję. Jeden z filmów, który zmienił moje postrzeganie kina.
-
film jest okrutnie głęboki, ale też trudny dla kogoś kto nie jest na to przygotowany. to długa podróż wzdłuż granicy, której nie sposób przekroczyć, choć jest ot konieczne. bardzo kameralne kino, ale z wielkim hukiem, który dźwięczy w głowie.
-
juz wiem co będę robił w tym tygodniu. oglądał i próbował odczytywać piękno języka poezji filmowej Takovskiego
-
Zona. Refleksyjne. Długa podróż do celu, tajemniczek komnaty życzeń. Tarkowskiego podwójny trud tworzenia filmu.
-
-
-
Pod względem technicznym ten film to z całą pewnością istne arcydzieło. Te wszystkie długie ujęcia, barwy i inne rzeczy robią ogromne wrażenie. Jeśli chodzi o historię to tutaj również trzeba przyznać, że pod tym względem jest to kawał dobrego kina. Można ją przeżywać jak i interpretować na różne sposoby.
-