Przewspaniały klimat, dawno tak bardzo nie wszedłem w sytuację. Dzieło sztuki. Dużo filozofowania wymaga skupienia. Na koniec może trochę zbyt wprost o religii.

Świetne obrazy, mocne dialogi. ARCYDZIEŁO, jeden z najlepszych filmów Tarkowskiego.

Z tym filmem jest jak z poezją - jednych odrzuci, drugich zafascynuje. Ja zostanę gdzieś pośrodku. Filozoficzny, ale nienadęty. Powolny, ale czasem na tyle, że ciężko jest się w pełni zaangażować. Pełen marazmu, brudu i krętych ścieżek.

Trzech facetów chodzi po łące i rozmawiają...

"Mam gdzieś ludzkość. Z całej ludzkości obchodzi mnie tylko jeden człowiek - ja sam. Nieważne, czy jestem coś wart, czy jestem takim samym zerem jak reszta". Niech ten cytat posłuży za recenzję. Jeden z filmów, który zmienił moje postrzeganie kina.

juz wiem co będę robił w tym tygodniu. oglądał i próbował odczytywać piękno języka poezji filmowej Takovskiego