Wdowy

Mam z tym filmem ogromny problem. Niby jest tu wszystko tak jak powinno być. Solidnie napisany, spójny pomimo wielowątkowości, ciekawie zrealizowany, operatorsko naprawdę dobra robota, dobrze zagrany, jednak całość przypominała mi czasem tegoroczne Ocean's 8 bez komediowych wstawek. W kinie McQueena zakochałem się kiedy po raz pierwszy ujrzałem Głód, który mnie zszokował, jego Wstyd niezwykle zaintrygował zaś Zniewolony poraził, po Wdowach mam niesmak. Być może drugi seans coś zmieni, na razie 5

Heist movie mocno osadzony w obecnych realiach Stanów Zjednoczonych. Trochę rozwlekłą fabułę z przewidywalnymi dla wprawnego oka widza momentami zwrotnymi, mocno ratują zdjęcia, muzyka i fantastyczne kreacje aktorskie. Wybitna jak zawsze Viola Davis i jej drużyna to skuteczne antidotum na komediowe "Ocean's 8". W rolach męskich nie zawodzą: Robert Duvall i Colin Farrell. Pojawiające się polskie akcenty, tym razem z udziałem astralijskiej aktorki Elizabeth Debicki, wyjątkowo nie żenują.

Kino emocji, które obrazuje obecne realia Stanów Zjednoczonych wyraźnie zarysowując relacje damsko-męskie. Angażuje, wciąga i wszystko pięknie zawiązuje świetną operatorką i wielkim aktorstwem.

Szanuję powolne tempo, ale wtedy, kiedy jest ciekawe - bo gdy intryga nie jest przedstawiona w interesujący sposób, wątki dramatyczne potraktowane są powierzchownie, a zwrotu akcji domyślasz się po paru minutach, to o byciu wciągniętym w historię nie ma w ogóle mowy. Aktorstwo pierwsza liga (więcej Kaluuyi, na Boga!), ale scenariusz przeciętny.

Solidnie napisany i spójny pomimo wielowątkowej historii. Do tego jest bardzo dobrze zagrany i nakręcony. Szkodzi mu tylko zbyt szybkie zakończenie i to w jaki sposób rozwija się pewien wątek.

Rozczarowuje zakończeniem i rozwiązaniem jednego z wątków, ale poza tym Wdowy to naprawdę świetny dramat z bardzo dobrym scenariuszem (który mimo wielu wątków wciąż jest spójny) oraz niezłymi kreacjami aktorskimi.

McQueen jednak zawodzi, mimo popisów w kilku momentach nie utrzymuje mojej uwagi ani nie otrzymuje zachwytu. I nie wiem czy to wina, po prostu gatunku, w który musiał się wpisać czy skryptu, który jest stosunkowo ciężki do swobodnego przyswojenia.

Scenariusz zbyt wierny serialowemu pierwowzorowi, przez co za wiele wątków, a ten główny, znakomity zresztą, zbyt mało uwypuklony. Realizacyjnie wiele ciekawych pomysłów, jak chociażby kamera na masce samochodu, a w tle dialog z zewnątrz. Rewelacyjnie prowadzi film Viola Davis, i dlatego szkoda że ot nie ona jest cały czas rozgrywającą. Erotycznie Elizabeth Debicki jest wręcz zjawiskowa. Gdy główny wątek w końcu się przebija 0 film pozostawia dobre wrażenie, chociaż mogło być jeszcze lepiej.

Jak na duet Flynn i McQueen to strasznie słabo. Plot twisty ogromnie przewidywalne, wszystkie postaci są jak lalki, kompletnie nie interesują.

Film robiony na szybko byle coś powiedzieć na aktualne tematy, ale szkoda, że nie mówi nic nowego. Elizabeth Debicki za to jest fantastyczna.

6,5

VOD. Jak na takiego reżysera jak McQueen i taką obsadę zaskakująco przeciętny. Gdzieś w pół drogi między społecznym dramatem, a Heist Movie.

Nie ma w tym filmie niczego odkrywczego, Kino bardzo poprawne

Ambitne kino komercyjne, z co prawda niepotrzebnymi zwrotami akcji, ale z wolnym i dokładnym budowaniem psychologii bohaterów. Nieźle wplecione wątki polityczne

Żony muszą wziąć na siebie długi martwych mężów. Chicago miastem korupcji i szarych bohaterów. W miarę ciekawa intryga i polski akcent.

McQueen stworzył film arcybogaty gatunkowo i znaczeniowo. Unikając banałów, traktuje o kobiecej sile, znaczeniu pieniądza, ludzkich jak i politycznych brudach.

4,5. Śnieżnobiały pies Violi Davis to zdecydowanie najjaśniejszy punkt tego filmu.