- 17% pozytywnych
- 6 krytyków
- 31% pozytywnych
- 17 użytkowników
- Aktorzy: Josh Hartnett, John Malkovich, Bérénice Marlohe, Keir Dullea, John Rhys-Davies i 15 więcej
- Reżyser: Lech Majewski
- Scenariusz: Lech Majewski
- Premiera kinowa: 21 sierpnia
- Premiera światowa: 17 września 2019
- Ostatnia aktywność: 2 października
- Dodany: 20 września 2019
-
4.8Negatywnie oceniony przez krytyków
-
17%pozytywnych
-
6krytyków
-
6recenzji
-
6ocen
-
1pozytywna
-
5negatywnych
-
-
3.9Bardzo negatywnie oceniony przez użytkowników
-
31%pozytywnych
-
17użytkowników
-
6recenzji
-
16ocen
-
5pozytywnych
-
11negatywnych
-
-
Recenzje krytyków
-
4
Kino Majewskiego jest najpierw i przede wszystkim manifestacją niedemokratycznej natury artysty - nie lubi tłumów i w ogóle nie zwraca na widza uwagi. Jeśli więc lubicie się łasić, siłować i walczyć o swoje, Lech Majewski zaprasza. Po czym natychmiast odwraca się do Was plecami.
-
5
Skażona artystycznymi kompromisami i pełna poddanych recyklingowi spostrzeżeń, Dolina Bogów jest dokonaniem rozczarowująco zbędnym oraz pozbawionym polotu. Choć reżyser Wojaczka nadal wie, jak zachwycić oprawą audiowizualną, a swe koncepcje przełożyć na język kinematografii, to skryte pod tymi ornamentami rozważania na temat człowieka zagubionego w świecie i mikrokosmosu twórcy wydają się tracić na sile i znaczeniu, a w pamięci widza pozostają przede wszystkim pojedyncze pomysły.
-
7
Skomplikowany, wielopoziomowy twór. Nie należy jednak się poddawać, lecz kontemplować go i smakować. Lech Majewski przemienia tutaj filmową kamerę w pióro i pędzel, aby przedstawić światu czytelny obraz będący wyrazem jego inspiracji, fascynacji, trosk oraz lęków.
-
5
Zdaje się być filmem stworzonym pod skrajne reakcje: jedni ją pokochają, inni znienawidzą. Nie powinno być wypośrodkowanych reakcji, jednak ja w sumie jestem pośrodku. Doceniam jajeczność wizji, wycyzelowaną stronę audiowizualną, ale mnie to emocjonalnie ani intelektualnie nie chwyta, a więc finalnie oceniam średnio.
-
4
Dolinę Bogów od Majewskiego, najlepiej byłoby zatem wrzucić do muzeum na wystawę dzieł awangardowych, gdzie koneserzy w całości mogliby podziwiać i smakować jego dzieło. W tym wąskim gronie odbiorców osobiście się nie odnajduję i mimo ciekawych zabiegów formalnych, kompozycji i struktury całości, jest to jednak kolejny film Majewskiego stanowiący przeszkodę dla zdolności poznawczych.
-
4
Seans trwający ponad 2 godziny potrafi być męczący, a po jego obejrzeniu nie będziemy mieli większych przemyśleń na temat przedstawionych problemów. Ani pewności czy intencje reżysera poprawnie przełożono na język filmu.
-
-
Recenzje użytkowników
-
8
-
1
fpff2019
xD, ale pierdolnięty i pretensjonalny film. zaszczytna festiwalowa jedynaczka trafia do tej abominacji lynchy kina -
8
-
5
44. Gdynia #14: Pierwsze spotkanie z Majewskim. Artystycznie bardzo szeroko, uniwersalnie, ale poza głównym nurtem arthouse'u. Filmowo można opowiadać ciekawiej
-
6
Kino (WFF). Majewski bawi się w Lyncha i ucieka bardzo mocno w symbolikę. Niesamowita strona wizualna.
-
7
-
