Trzy siostry wracają do domu rodzinnego po tym, jak wszystkie z różnych przyczyn tracą pracę jako pomoc domowa.
- Aktorzy: Cemre Ebuzziya, Ece Yüksel, Helin Kandemir, Müfit Kayacan, Kayhan Açikgöz i 1 więcej
- Reżyser: Emin Alper
- Scenarzysta: Emin Alper
- Premiera kinowa: 30 sierpnia 2019
- Premiera światowa: 11 lutego 2019
- Ostatnia aktywność: 30 listopada 2024
- Dodany: 14 lutego 2019
-
Oceny krytyków
-
Oceny użytkowników
-
Recenzje krytyków
-
WięcejBaśniowość sprawia, że "Opowieść o trzech siostrach" jest wyjątkowa.
-
Więcej
Ma w sobie coś z bajki, choć jest utrzymana w kodzie realistycznym. Na dodatek nie brakuje w nim epickich, panoramicznych ujęć zapierających dech w piersiach tureckich gór i pól, które wyjątkowo kontrastują z kameralnością wnętrz małej izby, w której rozgrywa się zasadnicza część filmu.
-
Więcej
Choć "Kız Kardeşler" to dopiero jego trzeci film, na pewno umocni jego pozycję wśród autorów światowego kina, bo każde jego dzieło, wzorem mistrza Ceylana, swoją wagą i rozmachem przypomina bardziej powieść niż współczesny film.
-
Więcej
Kolejne, pozornie mało znaczące wydarzenia, w finale zaczynają się układać w przemyślaną, wieloznaczną opowieść z pogranicza baśni i dokumentu etnograficznego. Choć mocno osadzona w tureckich realiach, opowiedziana tu historia mogłaby wydarzyć się wszędzie.
-
Więcej
Twórcy dobrze radzą sobie z budowaniem bohaterów. To niezwykłe, że w stosunkowo krótkim czasie udało się nakreślić osobowości Reyhan, Nurhan i Havvy oraz nadać każdej z nich indywidualne piętno.
-
Więcej
W swoim trzecim filmie Emin Alper ucieka od politycznego dramatu, sięgając po niezwykłą mieszankę baśni i psychologicznego dramatu rodem z Czechowa.
-
Więcej
Podobnie jak "Dzika Grusza" dzieło Alpera przesiąknięte jest powieściowym duchem epickiej literatury. Zanurzone zostało w oderwanym od kontekstu czasoprzestrzennego lokalnym, anatolijskim folklorze, gdzie nawet ta bieda wygląda majestatycznie, a sponiewierane przez życie twarze mieszkańców tej anonimowej wioski - szlachetnie.
-
-
Recenzje użytkowników
-
Nudne i męczące. Jak to tureckie kino. Dobrze że przynajmniej nie trzygodzinne.
-
To był ciekawy seans. Film naprawdę mi się podobał. Ale jak wyszłam z kina zadałam sobie pytanie: a o czym tak naprawdę był ten film? Czy znowu o o niemożności?
-
Berlinale: Film-motywator. Każda tragedia odparta zostaje olbrzymim pokładem nadziei. Szkoda, że tak przegadamy i najlepszymi scenami są fabularnie nieistotne.
-
Wsi (nie) sielska, wsi (nie) anielska gdzieś na tureckiej prowincji. "Pustka po horyzont i przez tydzień ani człowieka" prostych ludzi nie proste problemy.
-
