- 100% pozytywnych
- 27 krytyków
- 94% pozytywnych
- 31 użytkowników
Osierocony chłopiec zamieszkuje w domu dziecka, gdzie zdobywa nowe przyjaźnie.
- Aktorzy: Gaspard Schlatter, Sixtine Murat, Paulin Jaccoud, Michel Vuillermoz, Raul Ribera i 13 więcej
- Reżyser: Claude Barras
- Scenariusz: Morgan Navarro, Céline Sciamma, Germano Zullo, Claude Barras
- Premiera kinowa: 2 czerwca 2017
- Premiera światowa: 15 maja 2016
- Ostatnia aktywność: 10 marca
- Dodany: 16 marca 2017
-
7.9Bardzo pozytywnie oceniony i uznany przez krytyków
-
100%pozytywnych
-
27krytyków
-
27recenzji
-
22oceny
-
22pozytywne
-
0negatywnych
-
-
7.3Pozytywnie oceniony przez użytkowników
-
94%pozytywnych
-
31użytkowników
-
6recenzji
-
31ocen
-
29pozytywnych
-
2negatywne
-
-
Recenzje krytyków
-
?
Maluch zobaczy w niej film dla dzieci o dorosłych sprawach, rodzic tymczasem - film dla dorosłych o sprawach dziecięcych. To rzadkie: "Nazywam się Cukinia" nie ma ograniczenia wieku "wzwyż".
-
8.5
Krótka, intensywna, niezapomniana.
-
8.5
Mądry, zabawny, poruszający i refleksyjny.
-
10
Rozbraja, topi nawet najbardziej zmrożone serce i nie pozwala o sobie zapomnieć.
-
?
Film lalkowy o takiej perfekcji wykonania i na tak poruszający temat był jednak skazany na sukces.
-
6
Wspaniale zrealizowana animacja, wykorzystująca technikę poklatkową, jest bardzo krótka i właściwie żal, że się kończy, kiedy historia osiąga finał. Będą łzy w oczach - gwarantuję.
-
9
Porusza naprawdę ciężkie tematy, jest to wadą i zaletą, gdyż może być impulsem do bardzo wartościowej rozmowy z dzieckiem i przy odpowiednim nakierowaniu przez rodzica mieć walory wychowawcze.
-
7
Kino mądre i pełne wrażliwości.
-
8.3
Wyjątkowa animacja o tym, jak dorośli potrafią zamienić dzieciństwo w koszmar. Raczej dla starszych widzów.
-
8
Niesamowity urok i charyzma filmu Nazywam się cukinia tkwi nie tylko w oczywistej hipnozie pięknem konstrukcji estetycznej obrazu, ale dzięki subtelności, detalom i nie używaniu zdrobnień, mimo dominacji bohaterów dziecięcych. Bo to bajka głęboko zatopiona w świecie realnym zilustrowana wielką wyobraźnią.
-
-
Recenzje użytkowników
-
8
Na swój unikalny sposób uroczy, ale jednocześnie depresyjny, choć z ogromną nadzieją na koniec. Świetnie napisane postacie. Uwielbiam takie animacje.
-
8
Ikar jako Cukinia. Dzieci z domu dziecka, porzucone, zagubione, bez rodziców. Animacja wzrusza i uczy.
-
9
(WFF) ujmuje prostotą, z jaką podchodzi do niełatwych tematów. poruszające, słodko-gorzkie kino, które angażuje emocjonalnie bez reszty. perełka!
-
8
Naprawdę warto obejrzeć ten film z dziećmi, porozmawiać i uczyć ich zrozumienia dla innych, wrażliwości. Pokazać, że wokół nich są bardzo skrzywdzone dzieci.
-
9
Kino (WFF). Nowe "Mary i Max", gdyby nie dziecięca naiwność i spojrzenie oczami dziecka ilość życiowych dramatów byłaby nie do zniesienia.
