- Silence
- Dramat historyczny
- Japonia, Meksyk, USA, Wielka Brytania, Włochy, Tajwan
- 161 min
6.9
Pozytywnie oceniony przez krytyków
- 79% pozytywnych
- 70 krytyków
7.1
Pozytywnie oceniony przez użytkowników
- 79% pozytywnych
- 14 użytkowników
XVII wiek. Do ogarniętej prześladowaniami i przemocą Japonii przybywają dwaj jezuiccy księża, którzy chcą odnaleźć dawnego mentora oraz głosić Słowo Boże.
- Obsada: Andrew Garfield, Adam Driver, Liam Neeson, Tadanobu Asano, Ciarán Hinds
- Reżyser: Martin Scorsese
- Scenariusz: Martin Scorsese, Jay Cocks
- Ostatnia aktywność krytyków: 19 lutego 2019 (3 mies. temu)
- Ostatnia aktywność użytkownikówużyt.: 28 kwietnia 2019 (27 dni temu)
- Premiera kinowa: 17 lutego 2017 (2 lata temu)
- Premiera światowa: 29 listopada 2016 (2 lata temu)
6.9
10.0
0.0
70
Pozytywnie oceniony przez krytyków
-
79%pozytywnych
-
70recenzji
-
47ocen
-
37pozytywnych
-
10negatywnych
-
9.5
Jest więc, dzięki udanemu punktowi odniesienia jakim jest Japonia, wielkim kinowym esejem na temat starcia Zachodu z resztą świata. -
9.3
Przez cały seans siedziałem jak zahipnotyzowany i do teraz nie mogę przestać o nim myśleć. -
9
To był długi seans, ale zapisał się jako bardzo dobry czas w moim życiu. Nie dość, że obejrzałem mocny film, to jeszcze sporo się dowiedziałem. -
9
Mamy do czynienia, z filmem, który łatwo klasyfikować jako "totalny", a może nawet jako "przepiękne, brutalne arcydzieło". -
9
Dojrzały i nieoczywisty film, który kryje w sobie religijny dyskurs. -
9
Autor "Ostatniego kuszenia Chrystusa" znów stawia mnóstwo pytań i pozostawia mało odpowiedzi, a w efekcie końcowym jesteśmy pozostawieni z wszechobecną ciszą. -
9
Znakomity film, doskonale zrealizowany i zagrany, podnoszący ważne pytania i kwestie. -
8.9
W fenomenalny sposób porusza kwestie wiary w Boga oraz poświęcenia w jego imię. To niezwykle piękny i przeszywający obraz, który prezentuje sobą najwyższy poziom kina. Posiada intrygującą i wciągającą fabułę, jest rewelacyjnie zagrany, może pochwalić się genialnym wykończeniem oraz niebanalnym wydźwiękiem. -
8.5
Jest to dzieło specyficzne, które jest warte uwagi, zmusza do refleksji, ale i jest zbudowane tak by nawet jego najdrobniejsze szczegóły miały wielkie znaczenie w efekcie końcowym. -
8.3
Wyraźnie czuć, że film powstał z gorącej i natchnionej twórczej potrzeby i to ona sprawia, że seans "Milczenia" staje się niezwykłym przeżyciem, a suma części zdecydowanie przewyższa wartość każdej z nich. -
8.3
Sądzę, iż takie filmy powinny powstawać, ponieważ nic nie narzucają, jednocześnie zmuszając nas do refleksji. Nie sztuką jest zrobić film zakrawający na propagandę, sztuką jest stworzyć dzieło uniwersalne w którym obie strony barykady znajdą coś dla siebie. -
8.3
Do szpiku kości przejmująca, fantastycznie opowiedziana i mistrzowsko sfilmowana opowieść. -
8.3
Nie jest łatwym dziełem. To kino zimne, zdystansowane i ciężkie, co jest nietypowe dla kochającego stylistyczny eklektyzm wizjonera Scorsese. To kino intymne i klaustrofobiczne. -
8
Film, który trzeba zobaczyć. Z seansu wychodziłem w ciszy, zamyślony i w jakiś sposób poruszony. Ostatnio tak chyba miałem tylko w przypadku "Wołynia" Wojciecha Smarzowskiego, co jest dość wymowne. -
8
Należy do tych filmów, których klimat niezauważalnie opanowuje widza w całości i sprawia, że jeszcze jakiś czas po seansie mamy wrażenie, jakbyśmy wcale nie opuszczali sali kinowej, a w tym też leży jego największa siła. -
8
Jeden z tych rzadkich współcześnie przypadków, gdzie kino komercyjne penetruje sprawy duchowe i filozoficzne, pochyla się nad psychologią i rozwojem postaci w sposób zarezerwowany niemal dla kina niszowego, oglądanego głównie podczas festiwali filmowych. -
7.5
W wymiarze filozoficznym, jak i duchowym, pozostawia bardzo duże pole do interpretacji, jednocześnie będąc dziełem wyjątkowym, które warto obejrzeć w skupieniu. -
7
Siłą 160-minutowej epopei o dylemacie zwątpienia są wahające się racje niemogących dojść do porozumienia stron: znajdujących w religii siłę oraz tych, którzy z tą religią walczą. -
7
Jest przepięknym, pustym relikwiarzem, do którego Scorsese nie chce włożyć nawet małej fałszywej kosteczki. Bez względu na poglądy nie da się tej uczciwości nie doceniać. Jednak ciekawe czy szukający filmowego objawienia są gotowi na, pisane małą i wielką literą, milczenie. -
7
To bez dwóch zdań dobre, zrobione z pietyzmem, wysokiej próby kino. Ale też takie, które zaczyna doceniać się wraz z upływającym czasem. -
7
Choć ważny, wiarygodny i ładny, może być jednak trudny w odbiorze. -
7
Martin Scorsese powraca na duży ekran! Z obrazem niewątpliwie wyjątkowym. Takim, obok którego nie można przejść obojętnie. -
7
Jeżeli tylko uda nam się otworzyć na zawarte w Milczeniu przesłanie, znajdziemy odwagę i klucz do tego, by wejść w sandały głównych bohaterów, to doświadczymy filmu przesiąkniętego pasją i spokojem - jako karkołomnej próby zuniwersalizowania prawdy o Bogu. -
7
Ładunek intelektualny "Milczenia" oraz siła jego ikonografii sprawiają również, że łatwo przymknąć oko na kilka nietrafionych strategii narracyjnych. Osobiście wolę jednak, gdy Bogiem dla twórcy "Infiltracji", "Kasyna" i "Wściekłego byka" okazuje się samo kino, sztuka mnożąca sensy bez pomocy - nawet polifonicznego - języka. -
7
To, co w filmie Scorsese oddziałuje najmocniej to fakt, że zgodnie z tytułem wiele dzieje się poza sferą dialogu. -
7
Martin Scorsese w swojej najnowszej produkcji wraca do tematu wiary i robi to w bardzo ciekawy, choć niestandardowy dla siebie sposób. -
6.7
Ogląda się go jak intymne wyznanie wielkiego reżysera. To obraz o sporym bagażu intelektualnym i sugestywnej ikonografii, pełen panoramicznych, malarskich kadrów, żywiących się czystą siłą kina. Dla takich momentów, gdy przyzwyczajeni do szalonego tempa i bezmyślnej treści w kinie, zamieramy w zadumie - warto wierzyć w X Muzę. -
6.5
W realistyczno-mistycznym "Ostatnim kuszeniu Chrystusa" reżyser świetnie przedstawił życie Jezusa jako człowieka z wieloma problemami, ciągle szukającego i błądzącego, ale w "Milczeniu" przedobrzył. I dlatego szczerze wolę wyluzowanego Martina Scorsese podglądającego hedonistyczne życie gangsterów i maklerów giełdowych niż kontemplującego nad sensem wiary. -
6.5
Daje solidne podstawy do szerszego dyskursu na temat wiary, ale ciężko oprzeć się wrażeniu, że w głuchej ciszy zabrakło bardziej wybrzmiewających dźwięków. -
6
Przykład kina niewykorzystującego w pełni swojego potencjału, co w przypadku takiego reżysera jak Scorsese jest zaskakujące. Scorsese po drodze zadaje kilka pytań, częściowo nie dając na nie odpowiedzi. -
6
Choć produkcja ta nie wstrząsa emocjonalnie, to jej spokój, opanowanie, niespieszne tempo powodują, że film ten zyskuje pewien niezwykły, jakby hipnotyzujący klimat. -
6
Pomimo pięknych zdjęć i dobrej gry aktorskiej Garfielda nie można jednak oprzeć się wrażeniu, że momentami fabuła stoi w miejscu przez co każda kolejna minuta seansu niebezpiecznie przybliża nas do stanu zwanego znużeniem i zniecierpliwieniem. Na szczęście ostatni akt filmu wypada zadowalająco, a poruszające, niejednoznaczne zakończenie skłania widza do refleksji i opuszczenia sali kinowej w milczeniu. -
6
Nie może być tak, że film jest nudny. Nuda przekreśla wszystkie inne starania, nawet te najbardziej ambitne. -
6
Rozczarowuje, bo w końcu od Scorsese wymagamy samych najlepszych filmów, tym razem doświadczony reżyser popełnił wiele błędów, przez co trudna tematyka uderza o skały ciężkiej produkcji, ślimaczej narracji, przez którą niełatwo jest przebrnąć. -
6
Epicki i skromny zarazem. -
6
Nie jest filmem idealnym. Przeciętna fabuła, momentami dziwna gra aktorska, nie wspominając o wątpliwym przekazie. Całe szczęście warstwa audiowizualna pomaga nam w pozytywniejszym odbiorze. -
6
Głośno krzyczy o istocie wiary, ale brakuje mu widowiskowości godnej utrzymania uwagi. -
5
Jeden egzotyczny motyw oraz dominujące dźwięki natury potęgują wyobcowanie misjonarzy we wrogim ich przekonaniom kraju. Na uznanie zasługuje także operator zdjęć. -
5
Martin jawi się w tym filmie jako kucharz, próbujący sił w daniach tradycyjnych i historycznych. Proponuje on widzowi biblijne podpłomyki - danie skromne, aczkolwiek wymagające wprawy w wykonaniu, jarskie, lecz w zależności od przypraw - inaczej smakujące, postne, a równocześnie sycące. Czy jest smakowite? Odpowiem bezpiecznie: jest inne. Osobiście już go nie spróbuję.
-
5
Podobnie jak lwia część współczesnego kina, zaświadcza o podstawowym odbiorczym impasie: jak długo nie wpatrywalibyśmy się w medytacyjne obrazy Scorsesego i operatora Rodrigo Prieto, duchowość i tak znajdziemy prędzej poza kadrem: w nas samych albo wcale. -
5
W "Milczeniu" problemy apostazji, męczeństwa, duchowych wątpliwości są kluczowe dla sensów filmu, lecz dla widza patrzącego na świat dość przyziemnie objawiają się jako oderwana abstrakcja. -
5
Potrafi widza zmęczyć, choć kto wie, może stanowi to kwestię wiary i jeśli odbiorca posiada jej choćby o krztę więcej od recenzenta, to seans będzie dla niego niemalże duchową wyprawą. -
5
Fabuła jest dość przekombinowana. Wątki mieszają się, rozwlekają w czasie i nie są pozbawione błędów logicznych.
-
5
Twórcy nie posłuchali wskazówki z własnego tytułu. Wszystko postanowili opowiedzieć i wytłumaczyć. -
5
Sceny męczeństwa japońskich katolików na samym początku filmu po prostu przytłaczają. W tej prawie trzygodzinnej epopei obraz cierpienia staje się wręcz obsesyjny. Niestety sama historia podróży bardzo szybko zmienia się w rozważania na temat kontaktu z "Nim". -
4
Rozczarowuje na każdej płaszczyźnie i jak myślę większość z nas prędzej zapamięta go jako "ten kiczowaty filmik, w którym Andrew Garfield widzi w swoim odbiciu ikonę Chrystusa", niż godne zapamiętania dzieło mistrza kina. -
4
Niespójny, gdzie fabularne klisze grzęzną w banalności i nudzie. -
?
Pozwolę sobie na kalambur: nierówny film Scorsesego jest najciekawszy tam, gdzie reżyser zamiast gorącej kąpieli oczywistości stawia na kubeł zimnej wody.
