Ogromny metraż,który strasznie nuży,jest mocno chaotyczny,sili się aby oddać godny hołd królowi a potyka się przy każdej próbie.Nie wiem też czym chciał być ten film,pierwsza godzina wchodzi w jakiś musical,potem czar ten znika.Ukazanie elementów dzięki którym Elvis stał się legendą są poszarpane i nieciekawe.A zrobieniem menadżera głównym narratorem całej historii to strzał w kolano tak samo jak charakteryzacja Hanksa.Jedynym jasnym punktem dla którego było warto-Austin Butler-ta rola to złoto.

No cus

Filmopodobny twór z okropną rolą Hanksa. Płytkie to, chaotyczne, a ugrzecznianie szołbiznesowego rasizmu wobec czarnoskórej społeczności, motywując w jakiś dziwacznie podniosły sposób zawłaszczanie utworów przez Elvisa, to już szczyt żenady. Butler w porządku, innych plusów brak.

Nawet tak oklepana historia może wciągnąć jeżeli zostanie podana w odpowiednio przyciągający oko sposób. Styl Luhrmanna sprawdza się tutaj świetnie.

Plastikowa laurka, która nie niesie za sobą niczego szczególnego. Luhrmann cały metraż jedzie praktycznie na tych samych nutach, powtarza te same słowa i obrazuje do końca wszystko to, co już na początku mogliśmy zauważyć. Męczą mnie już powoli te filmy o muzycznych sławach.

Początkowo film irytuje nachalną kolorystyką, zbyt głośną muzyką i chaotycznym montażem. Ale gdy na scenie pojawia się Austin Butler i zaczyna swój show można piskać niczym jego psychofanki. Recenzja: https://www.wodaiogien.com/single-post/elvis-kr%C3%B3l-rock-n-rolla-ocena-7-10

Dobra realizacja,dobre kostiumy i rewelacyjne role,licze reraz na nagrody

Przeszarżowana konwencja, a Tom Hanks zagrał antycharyzmatyczne drewno... Ale Austin Butler dał z siebie wszystko i to dla niego warto zobaczyć ten film!

Dzięki temu filmowi można poczuć muzykę, bo to jak jest zmontowany i udźwiękowiony to mistrzostwo. Butlerowi udało się coś, co było dotąd niemożliwe - uczłowieczyć Elvisa, aby przestano postrzegać go tylko jako bożyszcze i ikonę popkultury, a dojrzano w nim wrażliwego człowieka. Choć film jest nierówny zwłaszcza w końcowej części, jest dla mnie pozytywnym zaskoczeniem. Austin przyćmił Hanksa swoją kreacją i wyobrażam sobie te niezliczone godziny spędzone na studiowaniu postaci Elvisa Presleya.

Styl Luhrmanna, o dziwo, sprawdził się naprawdę dobrze w biografii Elvisa. Trochę schematyczna fabuła nadrabiana jest tym, jak całość jest prezentowana.

"Filmowy lunapark" to idealne określenie dla najnowszego dzieła Luhrmanna - z jednej strony to dość standardowo opowiadana biografia, z drugiej formalnie jest to istne szaleństwo, bo montażowo co tu czasami się zadziewa to aż ciężko ująć w słowa - chyba nie byłem na to przygotowany, gdyż przez pierwsze pół godziny ciężko mi było wejść w opowiadaną historię, jednak dalej już było tylko lepiej. Butler jako Elvis idealny, a Hanks zaskakująco dobry w swym przerysowaniu.