- 93% pozytywnych
- 19 krytyków
- 79% pozytywnych
- 14 użytkowników
Młody Izraelczyk ucieka do Paryża, aby zapomnieć o swojej ojczyźnie i ułożyć sobie życie w nowym kraju.
- Aktorzy: Tom Mercier, Quentin Dolmaire, Louise Chevillotte, Uria Hayik, Olivier Loustau i 3 więcej
- Reżyser: Nadav Lapid
- Scenariusz: Nadav Lapid, Haim Lapid
- Premiera kinowa: 11 października 2019
- Premiera światowa: 13 lutego 2019
- Ostatnia aktywność: 10 lutego
- Dodany: 14 lutego 2019
-
6.9Pozytywnie oceniony przez krytyków
-
93%pozytywnych
-
19krytyków
-
19recenzji
-
15ocen
-
14pozytywnych
-
1negatywna
-
-
6.6Pozytywnie oceniony przez użytkowników
-
79%pozytywnych
-
14użytkowników
-
5recenzji
-
14ocen
-
11pozytywnych
-
3negatywne
-
-
Recenzje krytyków
-
?
To przede wszystkim film o niemożliwych do zrealizowania aspiracjach i pozornej tolerancji starej Europy.
-
7
Mimo że tegoroczny laureat Złotego Niedźwiedzia nie jest produkcją pozbawioną wad i z pewnością o kilkanaście minut przeciągniętą, to pozostaje intrygująco chropowatym i chaotycznym studium psychiki imigranta oraz antytezą wystudiowanych, klinicznych, niemal akademickich filmów starych mistrzów. Reżyser nadal musi poszukiwać złotego środka, nauczyć się umiaru i samodyscypliny, ale najważniejsze, że czuć tu serducho.
-
5
Fabuła zamienia się w błyskotliwy esej, napisany trudnym, napuszonym, erudycyjnym językiem, używanym przez autora tylko po to, by wydać się mądrzejszym niż się jest.
-
6.7
Drażni niebanalną formą i irytuje mętną treścią. Nie powinno więc dziwić, że film wywołuje skrajne emocje. Pod ryzykownymi rozwiązaniami skrywa jednak ciekawą i aktualną treść, którą warto przemyśleć, nawet jeśli odrzuci się przyjęte przez reżysera podejście.
-
7.1
Dosyć trudny i hermetyczny formalnie film, którego wartość nie odsłania się bezpośrednio po seansie, bo pierwsze wrażenia to właściwie konfuzja, ale który skłania do licznych refleksji po jakimś czasie od obejrzenia.
-
8
Jest pełen symboliki i pięknych scen.
-
7
Dzieło izraelskiego twórcy bez dwóch zdań jest trudne na poziomie interpretacyjnym i wymagające w aspekcie znalezienia drogi ucieczki z jego narracyjno-fabularnych labiryntów. Potrafi śmieszyć i zmusza do zadumy. To także wielka celebracja wolności - tak artystycznej, jak i tej naszej, przemielonej przez krajobraz współczesnego świata i rozciągniętej w imadle wszechobecnej traumy.
-
7
Po wyjściu z pokazu prasowego zwycięskiego Synonymes potrzebowałem sporo czasu, żeby dojść do siebie, i do własnych uczuć na temat filmu. Arcydzieło, czy kompletny gniot? Prawda zapewne leży gdzieś po środku.
-
6
Intrygujące, ciekawe, nieszablonowe Koniec końców "Synonimy" sprowadzić można do ciągu, powiązanych ze sobą przy pomocy postaci Yoava, mniej lub bardziej udanych scen. Całe szczęście tych drugich jest odrobinę więcej.
-
7
Niezłe intelektualno-estetyczne łaskotki, korzystające z całego leksykonu kina oraz literatury. Bo jak inaczej można nazwać postmodernistyczny kocioł, do którego wrzuca się francuską Nową Falę, wczesnego Bertolucciego, absurd kafkowskiej frazy, impresje Verlaine'a i duże fragmenty "Iliady" Homera? Zaiste wybuchowa mieszanka.
-
-
Recenzje użytkowników
-
4
Epatowanie męską nagością i nużąca, chaotyczna fabuła. Fajne jedynie sceny muzyczne. Recenzja: https://www.wodaiogien.com/single-post/2019/08/01/Synonimy-%E2%80%93-z-Izraela-do-Pary%C5%BCa-ocena-410
-
5
[Transatlantyk2019] Dużo mówi o alternatywnych formach komunikacji poza werbalną, do tego krytykuje zarówno programy asymilacyjne, ale również samych imigrantów
-
8
Ileż w tym filmie jest kodów i symboli Europa i nie tylko - w pigułce. Do zabawy w rozszyfrowanie, do śmiechu, do wyrażenia złości. Łamanie stereotypów. Brawo!
-
7
Eksperyment na temat szeroko rozumianej tożsamości. Rozedrgany, ma lepsze i gorsze momenty, ale w ogólnym rozrachunku ciekawy.
-
5
Nie jestem pewien czy pozowanie na uwspółcześnionego Godarda ma rację bytu. Film tak samo irytujący co poszatkowany i chaotyczny, choć temat podany dojrzale.
-
