Młody Izraelczyk ucieka do Paryża, aby zapomnieć o swojej ojczyźnie i ułożyć sobie życie w nowym kraju.
- Aktorzy: Tom Mercier, Quentin Dolmaire, Louise Chevillotte, Uria Hayik, Olivier Loustau i 5 więcej
- Reżyser: Nadav Lapid
- Scenarzyści: Nadav Lapid, Haim Lapid
- Premiera kinowa: 11 października 2019
- Premiera światowa: 13 lutego 2019
- Ostatnia aktywność: 11 stycznia 2024
- Dodany: 14 lutego 2019
-
Oceny krytyków
-
Oceny użytkowników
-
Recenzje krytyków
-
WięcejFabuła zamienia się w błyskotliwy esej, napisany trudnym, napuszonym, erudycyjnym językiem, używanym przez autora tylko po to, by wydać się mądrzejszym niż się jest.
-
Więcej
Obraz bywa tu irytująco niefilmowy, podporządkowany literackiemu konceptowi, jednak przez to jest zaskakująco świeży. Synonimy cały czas balansują na krawędzi niestrawnego artystowskiego bełkotu czy też formalnej zabawy jedynie pozornie zainteresowanej prezentowanymi tematami.
-
Więcej
Nawet jeśli jest nierówny i manieryczny, ociera się momentami o wielkie kino.
-
Więcej
Zestaw łamigłówek językowo-kulturowych, które podczas seansu widz może próbować rozwiązać...
-
Więcej
Niezłe intelektualno-estetyczne łaskotki, korzystające z całego leksykonu kina oraz literatury. Bo jak inaczej można nazwać postmodernistyczny kocioł, do którego wrzuca się francuską Nową Falę, wczesnego Bertolucciego, absurd kafkowskiej frazy, impresje Verlaine'a i duże fragmenty "Iliady" Homera? Zaiste wybuchowa mieszanka.
-
Więcej
Dzieło izraelskiego twórcy bez dwóch zdań jest trudne na poziomie interpretacyjnym i wymagające w aspekcie znalezienia drogi ucieczki z jego narracyjno-fabularnych labiryntów. Potrafi śmieszyć i zmusza do zadumy. To także wielka celebracja wolności - tak artystycznej, jak i tej naszej, przemielonej przez krajobraz współczesnego świata i rozciągniętej w imadle wszechobecnej traumy.
-
Więcej
Bardzo świeże i odważne w swojej krzykliwej formie. Tyleż ożywczej, ileż do bólu zmanierowanej.
-
-
Recenzje użytkowników
-
Epatowanie męską nagością i nużąca, chaotyczna fabuła. Fajne jedynie sceny muzyczne. Recenzja: https://www.wodaiogien.com/single-post/2019/08/01/Synonimy-%E2%80%93-z-Izraela-do-Pary%C5%BCa-ocena-410
-
Nie jestem pewien czy pozowanie na uwspółcześnionego Godarda ma rację bytu. Film tak samo irytujący co poszatkowany i chaotyczny, choć temat podany dojrzale.
-
Eksperyment na temat szeroko rozumianej tożsamości. Rozedrgany, ma lepsze i gorsze momenty, ale w ogólnym rozrachunku ciekawy.
-
Ileż w tym filmie jest kodów i symboli Europa i nie tylko - w pigułce. Do zabawy w rozszyfrowanie, do śmiechu, do wyrażenia złości. Łamanie stereotypów. Brawo!
-
[Transatlantyk2019] Dużo mówi o alternatywnych formach komunikacji poza werbalną, do tego krytykuje zarówno programy asymilacyjne, ale również samych imigrantów
-
Uważaj przy własnoręcznym wyrywaniu tożsamości, mogą pozostać korzenie.
-
(NH'19) (2,5) "Nie mogę powiedzieć niczego dobrego" ale znam kilka synonimów: słaby, kiepski, nudny, głupi, o niczym albo ... "to jak uprawianie ziemniaków" :/
-
