Drive

Czuć tu klimaty Tarantino, Lyncha, a nawet Wong Kai-Wara. Czuć tu Bullita. I zupełnie nie dziwi mnie, że ten film pojawia się w czołówce zestawień najlepszych filmów dekady.

Zapnijcie pasy i wyruszcie na przejażdżkę z prawdopodobnie najlepszym kierowcą na świecie.

Nicolas Winding Refn balansuje na cienkiej granicy między wizualnym wysmakowaniem, a kiczem, starannie budowaną atmosferą, a odrealnieniem. Na niektóre rozwiązania można patrzeć krzywo, można się z nich nawet podśmiewać, lecz można także dać się im porwać.

Refn wkroczył tym filmem na światowe salony kina autorskiego. Choć można znaleźć podobieństwa w posługiwaniu się filmową gatunkowością do innych wielkich współczesnego kina, nie można zarzucić mu epigoństwa czy taniego naśladownictwa. W "Drive" zademonstrował niezwykłą biegłość realizacyjną, a także wrażliwość i pomysłowość.