
- 100% pozytywnych
- 19 krytyków
- 95% pozytywnych
- 21 użytkowników
"Lato 1993" to czarująca i niebanalna podróż w czasie. Film, który doceniła publiczność na całym świecie, w idealnych proporcjach wzrusza i bawi. Carla Simón, wyróżniona Kryształowym Niedźwiedziem na Berlinale, z wyczuciem portretuje proces przeżywania starty i ekscytację towarzyszącą budowie nowej rodziny. Jej film łączy w sobie ciepło i błogość z intensywnymi emocjami czasu dorastania. Lato 1993 to film, który udowadnia, że szczęście można znaleźć wszędzie - wystarczy się rozejrzeć.
- Aktorzy: Laia Artigas, Paula Robles, Bruna Cusí, David Verdaguer, Fermí Reixach i 12 więcej
- Reżyser: Carla Simón
- Scenariusz: Carla Simón
- Premiera kinowa: 6 kwietnia 2018
- Premiera światowa: 11 lutego 2017
- Dodany: 13 grudnia 2017
-
7.5Bardzo pozytywnie oceniony przez krytyków
-
100%pozytywnych
-
19krytyków
-
19recenzji
-
14ocen
-
14pozytywnych
-
0negatywnych
-
-
7.3Pozytywnie oceniony przez użytkowników
-
95%pozytywnych
-
21użytkowników
-
9recenzji
-
20ocen
-
19pozytywnych
-
1negatywna
-
-
Recenzje krytyków
-
"The Florida Project" pokazało nam beztroskie urwisy w wiecznym trybie popisówy, nieświadome problemów dorosłych. "Lato 1993" odkrywa zaś przed nami świat dziecka wycofanego, zmuszonego do radzenia sobie z przejmującą stratą. I oba filmy wypadają równie przekonująco!
-
Pięknie przypomina, jak to było mieć 6 lat na tym dziwnym, niebezpiecznym, pełnym zagadek i wyzwań świecie. Dojrzałe kino o dojrzewaniu.
-
Znalezienie i okiełznanie małego aktora to jedno, ale stworzenie wiarygodnej opowieści bez popadania w tani sentymetalizm to sztuka, która udaje się nielicznym. Katalońska reżyserka Carla Simón, w swoim po części autobiograficznym debiucie, spisała się doskonale.
-
Przy wszystkich swoich zaletach jest to jednak propozycja wyłącznie dla kinowych smakoszy: widz mainstreamowy wyjdzie znudzony po pół godzinie.
-
Jeden z tych europejskich filmów niezależnych, które docenią jednak bywalcy kin studyjnych, miłośnicy festiwalowych szlagierów oraz odważni kinomani znudzeni amerykańską sztampą. Pozbawiona sentymentalizmu produkcja urzeka wspaniałą atmosferą minionego lata, niemalże naturalistycznym aktorstwem i wspaniale opowiedzianą historią bolesnego dorastania.
-
Z rzadką czułością i zrozumieniem podchodzi do problemów i psychiki małego dziecka.
-
Autobiograficzne w klimacie Lato 1993 to oryginalna i wiarygodna podróż w czasy głębokiego dzieciństwa.
-
Jest jak cudzy pamiętnik, czytany bez zwyczajowo obecnego podczas takiego procederu podekscytowania związanego z odkrywaniem tajemniczości losów autora.
-
Sentymentalny obraz lata, które okazało się przełomowe w życiu sześcioletniej Fridy. Dojrzały, pogłębiony psychologicznie film opowiedziany z perspektywy dziecka.
-
Nad solidnie zbudowaną warstwą psychologiczną filmu unosi się bowiem letnia mgiełka zbyt prostolinijnego kina familijnego. Tu na pewno w przypadku Hiszpanki jest miejsce do rozwoju, choć i tak Carla Simón startuje z bardzo przyzwoitej pozycji.
-
-
Recenzje użytkowników
-
-
DKF: Sporo podpatruje od "Nakarmić kruki", ale o dziwo niektóre rzeczy robi lepiej niż film Saury. Zgrabnie ukryta symbolika.
-
Niczym nie porwał niczym nie zachwycił, jedynie zdjęcia jakoś umiliły seans.
-
Opowieść opisana oczami dziecka, bez nadmiernej nostalgii, które mierzy się z utratą rodzica. Film płynie wolno ale siła tkwi w szczegółach.
-
-
Niezwykła, prawdziwa gra dziewczynek. Mądry, bezpretensjonalny film. Jak rozmawiać z 6-latką o śmierci? Tak jak Marga - mówić prawdę wystarczającą.
-
-
Ciepły, mądry film; dzięki naturalnej grze (szczególnie dziewczynek) mocno wiarygodny i trafiający głęboko w naszą świadomość.
-
Finał filmu to majstersztyk. Frida jest tak naturalna, że wciąż się głowię jak Carla Simon to zrobiła? Warto zobaczyć.
-