- 58% pozytywnych
- 18 krytyków
- 32% pozytywnych
- 44 użytkowników
Ojciec i córka walczą o przetrwanie w kosmosie.
- Aktorzy: Robert Pattinson, Juliette Binoche, André Benjamin, Mia Goth, Lars Eidinger i 12 więcej
- Reżyser: Claire Denis
- Scenariusz: Claire Denis, Jean-Pol Fargeau, Geoff Cox
- Premiera kinowa: 15 marca 2019
- Premiera światowa: 9 września 2018
- Ostatnia aktywność: 8 marca
- Dodany: 18 października 2018
-
5.8Negatywnie oceniony przez krytyków
-
58%pozytywnych
-
18krytyków
-
18recenzji
-
12ocen
-
7pozytywnych
-
5negatywnych
-
-
4.3Negatywnie oceniony przez użytkowników
-
32%pozytywnych
-
44użytkowników
-
16recenzji
-
41ocen
-
13pozytywnych
-
28negatywnych
-
-
Recenzje krytyków
-
5
Niewątpliwie High Life jest tytułem prowokującym, lecz jednocześnie na tyle rozmemłanym narracyjnie, że nieprowadzącym do żadnych wniosków. Szaty science-fiction okazały się tym razem zbyt ciężkie i przygwoździły do ziemi ledwie zarysowaną fabułę.
-
8
Na całe szczęście, co kilka lat ktoś, jakby przypadkiem, wydaje na świat swoje własne Moon czy High Life - umowne, wysmakowane, a w końcu głęboko człowiecze lewitowanie z samym sobą poza czasem i przestrzenią.
-
?
Claire Denis, zastanawia się nad naturą zła, rolą tabu i chaosem emocji. W "High Life", z Agatą Buzek w jednej z ról, elementy dystopijnego science fiction mieszają się z kinem społecznym, a body horror z erotykiem. Dla niektórych ta eklektyczna mieszanka będzie niestrawna. Innych wystrzeli w kinofilski kosmos.
-
1
W całej swojej pompatyczności lub pretensjonalności, wydaje się być projektem skazanym na porażkę. Nikt chyba nie wierzył w to, że takie kino, przy europejskim budżecie i z europejską wrażliwością Denis, może się w ogóle udać. Co zresztą państwo za i przed kamerą nam udowodnili - nie udało się.
-
7
Rozumiem przeciwników "High Life". Znajdą tu źle napisane dialogi, nadmierne epatowanie szokiem, masę postaci-figurantów, zbyt wielką przepaść między wstępem, rozwinięciem i zakończeniem. Jednak jako kino obrazu niesie za sobą monolity myśli, doznań, wizji...
-
6.7
"High Life" łatwo przekreślić przez wymagającą formułę, nużące lub nieskładne partie, ale jest w tym filmie coś na tyle intrygującego, że nie skorzystałem z kapsuły ratunkowej. Odważni widzowie mogą zaryzykować.
-
8
Jest więc "High Life" bez dwóch zdań filmem sklejonym z fantastyczno-naukowej bazy: bogata korporacja plus wyczerpujące się ziemskie zasoby plus niewolnicza siła robocza równa się czarna dziura. Ale jest to również s-f w takim samym stopniu, w jakim były nim "Stalker" i "Solaris" Andrieja Tarkowskiego.
-
4
Jest filmem irytującym, nudnym i męczącym.
-
6.7
Naczelnym problemem "High Life" jest bowiem nieumiejętność wzbudzenia pozytywnych emocji. Kolejne obrazy budzą niechęć, bohaterowie pozostają odlegli. Wychodzenie części widowni z kina nie powinno zatem dziwić, ale jeśli lubicie niebanalne, artystyczne wyzwania, warto wystawić na próbę również własną cierpliwość.
-
4.3
High Life to narracyjny chaos - wyraźnie kuleje w nim podział na wstęp, rozwinięcie, zakończenie, nie sposób połączyć wątków, ponieważ prowadzą one donikąd, a artystyczny sposób przekazania wizji filmu science fiction nie wypalił. Nie ma tu ani Tarkowskiego, ani Kubricka, z których z całą pewnością mogłaby czerpać Claire Denis, podejmując się tematyki egzystencjalnych problemów człowieka w przestrzeni kosmicznej.
-
-
Recenzje użytkowników
-
5
Ten film to intelektualna masturbacja. Po pięknych, dotykających trzewi pierwszych 30 minutach, dostajemy pseudoartystyczną wydmuszkę, której nie ratuje w sumie dobre zakończenie. „Solaris” to nie jest, chociaż czuć inspiracje. Poza tym nie mam nic przeciwko pokazywaniu na ekranie płynów ustrojowych, lecz nie w takiej kompozycji.. Pattinson broni się aktorsko, a Binoche przejdzie do historii kina ze swoją epicką sceną self-pleasuringu. Na AFF sporo osób nie dotrwało do końca seansu.
-
8
boli was wielki Pattinson, Claire Denis i zajebiscie udana odyseja spermiczna??? niech boli dalej, ten film jest wspaniały!
-
4
Pierwsze 30 min dają nadzieję na intrygujące, metafizyczne, niezależne kino. Później jednak zamienia się w cringową Seksmisję, udającą coś poważnego. Scenariuszowy bełkot. Ale przynajmniej jest czasem na czym zawiesić oko.
-
4
-
7
WFF: Gęste, przytłaczające przeżycie. Kino obrazu wychodzące z absurdalnych założeń, by prowadzić do uniwersalnych wniosków. Głównie zachwyca, czasami szwankuje
-
8
-
5
Z dużej chmury mały deszcz. Świetny zamysł i duże ambicje, ale na tym się kończy.
-
7
Jest w tym filmie wszystko, co odzwierciedla sens lub bezsens, cel lub bezcelowość naszego życia Nieprzyjemnie się go ogląda, ale intryguje i ukrywa wiele pytań
-
9
Próba zachowania człowieczeństwa w opozycji do poddawania się popędom. Film - doświadczenie, w którym widz dryfuje wraz z bohaterami w bezgranicznej pustce.
-
Najlepsze recenzje użytkowników
-
5
Ten film to intelektualna masturbacja. Po pięknych, dotykających trzewi pierwszych 30 minutach, dostajemy pseudoartystyczną wydmuszkę, której nie ratuje w sumie dobre zakończenie. „Solaris” to nie jest, chociaż czuć inspiracje. Poza tym nie mam nic przeciwko pokazywaniu na ekranie płynów ustrojowych, lecz nie w takiej kompozycji.. Pattinson broni się aktorsko, a Binoche przejdzie do historii kina ze swoją epicką sceną self-pleasuringu. Na AFF sporo osób nie dotrwało do końca seansu.
-
0
Gdybym musiał kopić bilet na ten film (dostałem wejściówkę) to byłyby to stracone pieniądze. Strasznie nudna fabuła, miejscami czysta abstrakcja. Nie polecam.
-
4
Nie zaangażowała mnie ta historia, nie wciągnęły dialogi, tylko hipnotyzującd obrazy pozostają w pamięci na dłużej.
