Temptershell

Drugi sezon to więcej horroru, mniej romansu. Jednak nadmiar wątków, rozciągnięta narracja i nierówne tempo osłabiają rytm. Mimo surrealizmu i ciekaweych cameo to jednak S02 dużo traci w stosunku do dobrze przyjętego S01.

Drugi sezon Foodtopii stara się podkręcić absurd i obsceniczny humor, ale efekt jest nierówny. Animacja i pomysły wciąż potrafią bawić, jednak wiele gagów powtarza się i szybko traci świeżość. Brakuje lekkości i błysku znanego z filmu — to bardziej hałaśliwa, niż inteligentna satyra. Średnia rozrywka, tylko dla fanów.

Klimatyczny dramat kryminalny od Dennisa Lehane’a, który z początku może wydawać się powolny, ale buduje napięcie poprzez mroczną atmosferę, znakomite kreacje Taron Egertona i Jurnee Smollett oraz hipnotyzujące zdjęcia. Finał – pełen chaosu i ognia jest zaskakująco dobry.

Drugi sezon uderza emocjonalnie — szczere relacje byłych uczestników Teen Mania wywołują zmieszanie, ale i głębokie przemyślenia. Dobrze oddaje duchową intensywność, a jednocześnie demaskuje manipulację i presję grupy. Jednak narracja momentami traci równowagę: po intensywnych relacjach serie zbyt gwałtownie przechodzi do politycznych zagrożeń.

Stylowy serial gangsterski w duchu Guya Ritchiego. Hardy magnetyzuje jako fixer Harry Da Souza, a obsada (Pierce Brosnan, Helen Mirren) dodaje prestiżu. Serial zachwyca mrocznym klimatem, genialnym intro i błyskotliwymi dialogami, które budują charakter świata przestępczego. Choć fabuła bywa schematyczna, całość urzeka atmosferą i wyrazistymi postaciami.

Nie jest to wybitne dzieło, szczególnie, że stoi w rozkroku między The Office, a Superstore. Cringe w dużych dawkach, mało przekonujące i średnio śmieszne (chociaż bywały momenty dobre). Nie polecam.