Elżbieta Petrykowska

Niestety, zamiast lekkości otrzymałam dzieło próbujące z powagą przedstawić wybraną problematykę i karykaturalnie wpadające w podniosły ton. To główny problem tegorocznej produkcji. Co nie znaczy, że pieniądze wydane na bilet są zmarnowane, o nie. Film się nie dłuży, a w warstwie czysto rozrywkowej spełnia wszystkie wymagania wciągającego dzieła kinematografii.

Mimo tych kilku uwag, które mam do Zaginionego świata, przyznaję, że to naprawdę dobry film, który powinien spodobać się każdemu, komu przypadł do gustu Park Jurajski.

Nie ma zbędnych elementów, wszystko jest potrzebne.

Chwytliwe piosenki uzupełniają to wszystko o klucz do zrozumienia przekazu. Doskonale współgrają z pięknymi kostiumami i ładną scenografią. Wiele więcej do szczęścia mi nie trzeba.

Dobrze zekranizowany, ale pozbawiony iskierki życia koniecznej do porwania widza.

Do obejrzenia raz, może dwa, za trzecim najprawdopodobniej będzie już zupełnie nudny.

Doskonała produkcja, która uczy tolerancji, otwartości i zrozumienia dla odmienności, pozycja obowiązkowa dla każdego, niezależnie od wieku i poglądów.

Naprawę dobry, niczym nie obniżający średniej dorobku Walta Disneya.

Im dłużej trwa film, tym bardziej elektryzujący się staje, w ostatnich scenach szokuje brutalnością i pięknem.