Siedem

Pomimo kilkunastu lat nadal świetnie odzwierciedla współczesny świat i reguły nim rządzące.

Brudny, mroczny klimat robi połowę filmu. Drugą połowę przejmuje para detektywów - Pitt i Freeman. Zakończenie dość przewidywalne, ale nie boli mnie to.

Wszystko przez pieprzone spoilery...

Fincherowi udało się stworzyć przerażający, a jednak wciąż prawdziwy obraz świata, w którym każdy element podkreśla beznadziejność podejmowanych działań przeciwko złu. Bo zło jest w każdym z nas, a zranić może praktycznie każdy - nieważne, czy jest sąsiadem, kolegą z pracy czy fotoreporterem. Wszystko podkreślone jest dawką brutalności, ale nie epatuje przemocą. Całości dopełnia równie niepokojąca, jak wszystko od zdjęć i scenografii po wspaniałą grę aktorską, muzyka.

Kino kryminalne po Siedem już nigdy nie było takie same. Jeden z najbardziej znaczących filmów dla gatunku.

Poza bardzo dobrą kreacją Morgana Freemana nie zachwyca mnie na tyle, by określić go inaczej niż "dobry". Ale zdaję sobie sprawę z tego, dlaczego innych zachwyca.

Klasyk. Połączenie kina, biblijnych wartości, Brada Pitta i Morgana Freemana = dzieło idealne. Świetnie zrobiony, mroczny klimat, zabawa z widzem, który wręcz czeka na ukazanie kolejnego grzechu. Napięcie tak zbudowane, ze zakończenie, mimo braku zaskoczenia, satysfakcjonuje. Jeśli ktoś jeszcze nie widział, to najwyższy czas zobaczyć!

Fincher sprawił, że nawet jak ktoś pił kawę, czytał gazetę, to cały czas czułem niepokój. Solidny thriller.

Klasyka gatunku - film, który nie pozostawia nadziei, ale i nie pozwala o sobie zapomnieć.

WHAT'S IN THE BOX?!

Jeden z najlepszych thrillerów w historii kinematografii, bez wątpienia. Myślisz Se7en mówisz klimat. Charyzmatyczni detektywi, napięcie, brud, inteligencja + szaleństwo antagonisty - tak właśnie wyobrażamy sobie perfekcyjne zagadki kryminalne i ta bezsprzecznie taka jest. Jednakże czym byłby tak prosty przepis bez kunsztu osoby która to danie przyrządza - Fincher to już taka marka, że nie trzeba nikomu polecać jego filmów, po prostu trzeba obejrzeć je wszystkie.

Porażający obraz świata, w którym zło staje czymś normalnym, a walka z nim przypomina walkę z wiatrakami. Obsesja głównych bohaterów, którzy dążą do zlikwidowania zła pcha ich w różne sposoby walki z nim, ale nie doprowadza do przełomu, lecz jedynie umacnia Status Quo. Fincher godnie zastępuje Polańskiego w portretowaniu zwichrowanego świata

Klimat gęstszy niż powietrze na Śląsku i zakończenie, które zostawiło mnie z otwartą gębą, powtarzającego 'Ale jak to...' - niedościgniony wzór dla kryminałów.

Ciężki, mroczny thriller z rewelacyjnym zakończeniem.