Minionki: Wejście Gru

Dla miłośników żółtych, nierozgarniętych stworków Wejście Gru rozbudowuje mitologię największego złoczyńcy wszech czasów, ale niewiele wnosi do ewolucji głównej postaci. Minionki jednak nie zginą w box office i z pewnością nie powiedziały jeszcze ostatniego słowa.

Uniwersum Gru i jego pomagierów to już pewna marka, która mimo nieco słabszych przygód trzyma się mocno i zapewne to nie ostatnie słowo księcia zbrodni i jego oddanych sługusów.

Nie odbiega swoim poziomie od poprzednich części tej franczyzy. Miłośnicy żółtych stworków w jeansowych spodniach będą raczej zadowoleni. Dostają bowiem wszystko, za co ową serię pokochali. Jednak, jeśli wcześniej ta gromadka nie trafiła swoim humorem w Wasz gust, to ten film tego nie zmieni.

Udana, lekka i szalenie zabawna komedia. Mimo, że to już piąty film to nie musicie znać poprzednich wydarzeń, by doskonale się bawić. Dzieci będą piać ze śmiechu, ale również i rodzice nie będą narzekać na dobrą zabawę.

To kolejny przykład tego, że niektóre postaci tworzą ten niezapomniany klimat chaosu i masę śmiechu, która jest warta uwagi.

Mam wrażenie, że serię dopada choroba zwana zmęczeniem materiału. Zmęczeni są ich twórcy, zmęczeni jesteśmy i my.

O dziwo, ta mieszanka sprawdza się całkiem nieźle i zapewnia dobrą, bezmyślną zabawę dla widza w każdym wieku.

Jest oddechem świeżości w serii po pierwszym spin-offie, który dostarcza o wiele więcej zabawy niż sądziłem. Dużo śmiechu, sporo akcji, niegłupi morał oraz miejscami wariackie tempo stanowią gwarancję świetnej zabawy zarówno dla dzieci, jak i ich rodziców.

Z jednej strony bywa zabawnie, z drugiej mamy dość sporo minusów. Mnie osobiście raziła trochę przemoc bez konsekwencji oraz brak przeciwwagi dla złoczyńców, bo wolałbym żeby moje dziecko nie chciało zostać superzłoczyńcą.