Groźne kłamstwa

Nieumiejętnie wykreowana, przewidywalna intryga to coś, co może pogrzebać każdy thriller. Tak było i w tym przypadku, a niską jakość filmu podkreśla często nieprzekonujące aktorstwo i irytująca ścieżka dźwiękowa.

Wybór "Groźnych kłamstw| to kompletna strata czasu, którego nikt nam nie zwróci. Nie ma w tym filmie kompletnie nic wartego pochwały. Kiedyś filmy telewizyjne były synonimem produkcji gorszego sortu, Michael Scott chciał nam chyba o tym przypomnieć.

Z początku intryguje, zaciekawia widza swoją fabułą. Jednak z czasem coś idzie nie po myśli twórców i zwyczajnie zaczyna nudzić. Ilość absurdów zawarta w obrazie tym bardziej zdumiewa i jeszcze mocniej zniechęca do seansu.

Czy warto obejrzeć "Groźne kłamstwa"? Jeżeli chcecie stracić ponad półtorej godziny i nie interesują was filmy, w których ważny jest dobry scenariusz i aktorstwo, to śmiało. Tutaj nie ma niczego interesującego ani intrygującego. Reżyser filmu Michael Scott do tej pory parał się kręceniem telewizyjniaków i dokładną taką samą jakość zaprezentował w "Groźnych kłamstwach". Słabo.

W sumie trudno określić, o czym jest i do kogo został skierowany. Może do fanów urody Camili Mendes?

Przeciętniak, który można obejrzeć, ale raczej nie można się nim ekscytować. Produkcja dla zabicia czasu, o której szybko zapomnimy. Poprawnie zrealizowana, ale bez fajerwerków, którymi mogłaby zaskoczyć i wybić się na tle innych tego typu produkcji.

Powstaje z tego prosty thriller, podobno do bólu przewidywalny. Mówię podobno, ponieważ wnioskuję to z opinii innych ludzi, sam specjalnie rozwoju fabuły nie przewidziałem. Nie dlatego, że jest tak oryginalnie, a raczej ze względu na fakt, że zwyczajnie nie miałem ochoty tego robić. Film nie angażował mnie na tyle, ale chcieć rozwikłać tę nakręconą spiralę tanich twistów.