Słudzy

Ważny, wciągający i hipnotyzujący wręcz film, który podejmuje istotne tematy. Ukazuje, że polityka i religia nie powinny się nigdy stykać. To też dzieło ukazujące świat niemalże bez kobiet, w którym obsesja kontroli doprowadza do najgorszego. Z pewnością warto go obejrzeć - ze względu na wymowę, klimat i jego artystyczną wizualność.

Gdyby ambicją filmu była jedynie rekonstrukcja historycznych wydarzeń, stałby się on kolejną środkowoeuropejską produkcją przepracowującą doświadczenie komunizmu. Ivanowi Ostrochovskýemu udało się jednak stworzyć coś więcej - polityczną parabolę, którą można przykładać także do współczesnych realiów.

Cichy i refleksyjny film Ostrochovský'ego, choć poniekąd antykościelny, jest paradoksalnie "bliżej Boga" niż niejedna sztuka sakralna.

Ostrochovsky przygląda się tych etycznym konfliktom oczami tych, którzy nie są skażeni politycznym cynizmem. Dzięki temu udało mu się uchwycić ludzki wymiar tego konfliktu.

Artystyczny film gatunkowy, portretujący trudny moment historyczny bez ferowania wyroków i odhumanizowania bohaterów. Wątpię, by na tej edycji Berlinale pojawił się jakiś bardziej kompletny i poruszający obraz, który przy tym nie zapomina o widzu i nie próbuje go zmęczyć i złamać.