Władca Pierścieni: Drużyna Pierścienia

Mój najukochańszy typ fantasy. Epickie kino drogi pełne emocji, świetnych postaci, zapierających światów i cieszenia się zwykłym hobbicim życiem.

Obejrzałem kolejny raz po latach i odkryłem w nim Arcydzieło, którego nie dostrzegłem za pierwszym razem...

cała Trylogia jest fajna, ale trzeba najpierw przebrnąć przez godzinę trudnego filmu dla wyrośniętych dzieci. potem - od spotkania u elfów - jest już świetny film.

[wersja rozszerz.] Czasem przynudza, ale rekompensuje doskonałym klimatem, chemią w drużynie oraz poczuciem niezwykłej przygody i obowiązku. Wizualnie rozwala.

Mój drugi film fantasy, więc nie mam dużego porównania, ale nawet ok. Za kilka filmów ocena może ulec zmianie.

Chyba najbarwniejsza część, najwięcej fabuły, umiarkowany poziom epickości i udane wprowadzenie do śródziemia.

Maraton LotR: Coś jak trzy i pół godzinna reklama proszku do prania- wokół bohaterów wciąż widzimy śnieżnobiałe poświaty. Do tego nieznośne slow motion.

"Many that live deserve death. Some that die deserve life. Can you give it to them, Frodo? Do not be too eager to deal out death in judgment."

Jeśli miałbym komuś pokazać co to jest fantasy to bym mu puścił ten film. Klimat z niego wychodzi bokami oraz doskonałe przelanie słów Tolkiena na srebrny ekran. Drużyna Pierścienia jest ulubionym z całej trylogii, ponieważ to w nim właśnie wszystko się zaczyna. Poznajemy Froda, Gandalfa, Aragorna oraz całe Śródziemie. Muzyka jeszcze tylko dodaje oliwy do ognia. Można szczerze powiedzieć, że jest to kamień milowy w tym jak ukazuje się fantastykę w dzisiejszej kinematografii.