5.8
Negatywnie oceniony przez krytyków
- 75% pozytywnych
- 5 krytyków
?
Czeka na przynajmniej 3 oceny użytkowników
- 100% pozytywnych
- 1 użytkownik
Asako mieszka w Osace. Zakochuje się w Baku, wolnym duchu. Pewnego dnia chłopak znika bez śladu... Dwa lata później znów spotykamy Asako. Obecnie mieszka w Tokio i spotyka się z Ryohei. Chłopak wygląda dokładnie jak Baku, ale ma zupełnie inną osobowość...
- Obsada: Masahiro Higashide, Erika Karata, Kôji Seto, Rio Yamashita, Sairi Itô
- Reżyser: Ryûsuke Hamaguchi
- Scenariusz: Ryûsuke Hamaguchi, Sachiko Tanaka
- Ostatnia aktywność krytyków: 23 maja 2019 (2 dni temu)
- Ostatnia aktywność użytkownikówużyt.: 25 maja 2019 (dzisiaj)
- Premiera kinowa: 24 maja 2019 (wczoraj)
- Premiera światowa: 14 maja 2018 (1 rok temu)
5.8
10.0
0.0
5
Negatywnie oceniony przez krytyków
-
75%pozytywnych
-
5recenzji
-
4oceny
-
3pozytywne
-
1negatywna
-
7
Nie jest filmem, który zachwyci koneserów kina, spodziewających się klasycznego slow cinema. Jest to obraz, który dzięki dużej dozie humoru ogląda się lekko i przyjemnie. -
7
Zdecydowanie nie jest dla każdego, zwłaszcza, gdy do każdej produkcji podchodzi się ze zbyt dużą powagą i dosłownością. Mimo to warto dać Asako szansę - istnieje bowiem szansa, że szalone pomysły reżysera przypadną Wam do gustu, a gdy tak się stanie - czeka Was naprawdę przyjemny, dwugodzinny seans. -
6
Całościowo ten obraz wzbudza bardzo ambiwalentne uczucia, z jednej strony chwilami jest uroczo nieporadny i nadający się głównie do wyśmiania, trzeba jednocześnie pamiętać, że wynika to głównie ze świadomych decyzji podjętych przez Hamaguchiego. W efekcie, albo wskoczycie na tę łajbę, albo będziecie z niepokojem rozglądać się zastanawiając "co ja właściwie oglądam". -
3
Slow cinema ma wielu sympatyków. Nie należę do nich - stąd moja niska ocena - ale dostrzegam w japońskiej produkcji walory, którymi mogą się rozkoszować miłośnicy nurtu. -
?
W trakcie 100 minut jest w stanie kilkukrotnie nas zaskoczyć. Z początku typowy obyczajowy obraz z czasem przeradza się w melodramat, by na koniec dać nam solidną, przemyślaną porcję refleksji.