Dominika Bierczyńska
Krytyk-
Obdarzony zmysłem dokumentalisty Carpignano nie spieszy się, wie, że warto poczekać na gesty, które najsilniej wyrażają skruchę, zrozumienie, pragnienie bliskości. Dzięki temu udaje mu się stworzyć poruszającą opowieść o wielkiej potrzebie przynależności, wspólnoty, braterstwa.
-
Brazylijska reżyserka Laís Bodanzky portretuje rodzinę na tle krajobrazu po katastrofie. Pretensje i żale, w gniewie i niedowierzaniu, z rozpędu i przyzwyczajenia: kto silniejszy, kto słabszy, kogo matka więcej chwaliła, kogo ganiła częściej.
-
"Piękny kraj" z życzliwością patrzy na wszystkie strony tego dramatu i bezpretensjonalnie przywraca wiarę: że można, że warto po swojemu, inaczej.
-
Farsę na temat władzy widzieliśmy w kinie nieraz, ale precyzyjny scenariusz gorzkiej historii, a przede wszystkim zderzenie bohaterów - niejednoznacznych, aż fascynujących w swej nieprzewidywalności - sprawiają, że "Sławę" ogląda się w napięciu, z zaangażowaniem.
-
Do pewnego stopnia w "Darkland" wpisana jest ta pesymistyczna diagnoza, ale jednocześnie reżyser odchodzi od publicystycznej doraźności. Tworzy film - bardzo zresztą zręcznie, z dużym wyczuciem napięcia, nawet jeśli akcja jest przewidywalna, bo powtarza schemat historii o zemście - na kształt przypowieści. To współczesna baśń o tragicznym samotnym wojowniku.