Regentka

Najlepszy film, któremu Ainouz poświęcił skandalicznie mało czasu, opowiada o relacji Katarzyny Parr z osieroconymi córkami poprzednich żon Henryka VIII. To w nim wszystko się zgadza: wyjątkowość statusu bohaterki na dworze Tudorów, subtelność gry Vikander oraz fantastycznej Juni Rees w roli księżniczki Elżbiety, narracja o szlachetnej, wewnętrznie skonfliktowanej kobiecie oraz słabym, napędzanym lękami i frustracjami, mężczyźnie. Cóż, może kiedyś. Pewnie nigdy.

Dużo osób zarzuca Firebrand, że mija się z historią. Jak dla mnie nie jest to problem. Reżyser nigdy nie nazwał produkcji filmem historycznym, a jedynie opartym na prawdziwych postaciach. Opowieść jest mroczna, trzyma w napięciu i ma się wrażenie oglądania dobrego thrillera. Do tego dochodzą rewelacyjni aktorzy, którzy udźwignęli cały ciężar niespójności scenariusza oraz jego najsłabsze momenty.

Podczas gdy liczyliśmy na dzieło pokroju Faworyty Yorgosa Lanthimosa, dostaliśmy film, który może i nie jest zły, ale nie jest też w żaden sposób wyjątkowy. Intryga jest poprowadzona średnio, trzeci akt jest przeciągnięty, a główna bohaterka wydaje się zbyt płaska. Oczywiście Firebrand często wybija się ponad przeciętność.