Grupa osób budzi się w pełnym śmiertelnych pułapek sześcianie. Nieznajomi muszą zacząć współpracować ze sobą, by przeżyć.
- Aktorzy: Nicole De Boer, Nicky Guadagni, David Hewlett, Andrew Miller, Julian Richings i 2 więcej
- Reżyserzy: Vincenzo Natali, André Bijelic
- Scenarzyści: Vincenzo Natali, André Bijelic
- Premiera kinowa: 19 listopada 1999
- Premiera DVD: 21 października 2010
- Premiera światowa: 9 września 1997
- Ostatnia aktywność: 23 sierpnia
- Dodany: 28 grudnia 2017
-
Oceny krytyków
-
Oceny użytkowników
-
Recenzje krytyków
-
WięcejŁączy w sobie elementy horroru psychologicznego oraz filmu science-fiction. Pod płaszczykiem opowieści o grupce ludzi próbujących wydostać się na zewnątrz pokazuje namiastkę społeczności znajdującej się w sytuacji ekstremalnej. Przygląda się reakcjom ludziom i ich działaniom. Bardzo skutecznie buduje też tajemnicę. No i ma klimat, którym nie pogardziłyby najdroższe hollywoodzkie produkcje.
-
Więcej
Surowe, realistyczne, mroczne sci-fi, podszyte tajemnicą. Po latach wciąż oddziałuje.
-
Więcej
A czym jest "Cube"? Małym, ale wielkim horrorem w otoczce SF, jakiego nie widziałem od czasów pierwszego "Obcego", gdzie wszystko pasuje do siebie.
-
-
Recenzje użytkowników
-
Jedzie na samym, dość ciekawym, koncepcie. Jednak jakby się zastanowić wnosi niewiele nowego do gatunku. Dodatkowo niski budżet sprawił że fil nie starzeje się w dobrym stylu.
-
Początek nawet obiecujący, ale tylko początek. Kiepskie dialogi i jakby wymuszona gra aktorska. Jednak posiada nie do podrobienia, charakterystyczny klimat.
-
Bardzo oryginalny, straszny i za to go lubię. Nie wiadomo jaki jest sens wydarzeń, skąd wzięli się bohaterowie, a to pobudza wyobraźnie. Do tego śmiercionośne pułapki i ciekawe zagadki w niezwykłym sześcianie.
-
Taniość par excellence to w tym przypadku zarzut jak i duży pozytyw. Klasyk.
-
W wielu momentach logika szwankuje, a pod koniec wylewa się z ekranu, lecz sama zagadka jaką jest tytułowa kostka ciekawi i nie daje jednoznacznej odpowiedzi na wiele pytań. Wciągający i oszczędny w środkach.
-
Gdy koncept zlewa się z prostą, acz gargantuiczną metaforą, należy pamiętać o odpowiednim ukształtowaniu treści. Stąd prawdziwy miks schematów z artyzmem.
-
Bo ponad 20 latach dalej przyjemnie się ogląda, nawet pomimo efektów, które się mocno zestarzały.
-
