Trzynastu

Dramat z krwi i kości, stawiający ważne, choć niełatwe pytania i raz jeszcze udowadniający, że "prawdziwi bohaterowie nie noszą peleryn".

Wygląda na to, że trzynastka jest liczbą tak szczęśliwą dla Rona Howarda, jak pechową dla jego bohaterów. "Trzynastu" to katastroficzny spektakl na miarę "Apolla 13".

Mimo że można w związku z tym zadawać pytanie o sens jego powstania, film Rona Howarda, to dość niespodziewanie stonowana produkcja, która zamiast w oczywisty sposób grać na emocjach odbiorcy, zapewnia mu wgląd z nieco innej perspektywy w jedno z najbardziej przywracających wiarę w ludzkość przedsięwzięć ostatnich lat. A to w dzisiejszych czasach rzecz na wagę złota.

Ron Howard przedstawia historię akcji ratunkowej w jaskini Tham Luang z rzemieślniczą precyzją i bez taniego dramatyzmu. To kino, jakie chce się oglądać, nawet jeśli nie jest pozbawione wad.

Ciekawe studium wspólnotowego wysiłku, w którym wszystkie zaangażowane weń dążenia ludzkie wzajemnie napędzają się w podjęciu niekonwencjonalnej interwencji.