- The Danish Girl
- Biograficzny, Dramat
- Belgia, Dania, Niemcy, USA, Wielka Brytania
- 120 min
6.4
Pozytywnie oceniony przez krytyków
- 76% pozytywnych
- 59 krytyków
6.6
Pozytywnie oceniony przez użytkowników
- 81% pozytywnych
- 16 użytkowników
Małżeństwo artystów malarzy - Einara i Gerdy Wegenerów - zostaje poddane próbie, gdy mężczyzna zmienia płeć.
- Obsada: Eddie Redmayne, Alicia Vikander, Ben Whishaw, Matthias Schoenaerts, Sebastian Koch
- Reżyser: Tom Hooper
- Scenariusz: Lucinda Coxon
- Ostatnia aktywność krytyków: 26 marca 2019 (6 mies. temu)
- Ostatnia aktywność użytkownikówużyt.: 11 października 2019 (9 dni temu)
- Premiera kinowa: 22 stycznia 2016 (3 lata temu)
- Premiera światowa: 5 września 2015 (4 lata temu)
6.4
10.0
0.0
59
Pozytywnie oceniony przez krytyków
-
76%pozytywnych
-
59recenzji
-
37ocen
-
28pozytywnych
-
9negatywnych
-
8.3
Film, który miał ledwie wzruszyć i pokrzepić widza, stawia mu więc wyższe wymagania artystyczne i estetyczne. -
8.3
Jest wszystkiego po trochu: poważna problematyka, doskonały aktorski duet, piękne kostiumy i zjawiskowa scenografia. Jest też obecny reżyser, który zdołał połączyć każdy z tych elementów w jedną, spójną całość. -
8
Bardzo emocjonujący, ale jak przystało na prawdziwy dramat trochę zabrakło tempa. To film raczej na wyciszenie, przemyślenie i kontemplację. -
8
Imponuje scenografia i kostiumy, które są tu świetnie wykonane i idealnie wprowadzają w klimat tamtych czasów. -
8
Uczy tolerancji i otwiera na inność, lecz czyni to w sposób subtelny i nienachalny, nie posługując się szantażem emocjonalnym. -
8
Wydaje się filmem o ambitnym, szeroko filozoficznym zasięgu. -
7.5
Styl Toma Hoopera pozwala nacieszyć wzrok plastycznymi i wyjętymi z przeszłości kadrami, nie umniejszając przy tym swoich bohaterów, którzy - spójrzmy prawdzie w oczy - są tłem pierwszoplanowym w obrazie reżysera. -
7.3
Ogląda się niezwykle obojętnie bez jakiegokolwiek zaangażowania. Niemniej jednak nadal jest to ciekawa i wciągająca opowieść. -
7
Dzieło wysmakowane plastycznie, wybornie zagrane i jeśli czegoś mu brakuje, to z pewnością większej odwagi reżysera i bardziej subiektywnego, oceniającego ujęcia przez niego tematu, które zastąpił tu lekki konformizm. -
7
Film mający olbrzymi potencjał, jednak zepsuty kiepską kreacją jednego z dwójki głównych bohaterów oraz scenariuszem, który wprowadził płytkość i brak przekonania w opowieść, która z założenia taka nie jest. -
7
Zdjęcia, kostiumy, charakteryzacja, czy scenografia - to po prostu jest mistrzostwo. Gdyby filmy nagradzano tylko za bycie pięknymi, to ten by zgarnął każdą możliwą nagrodę. Tak się jednak nie dzieje i nawet te rzeczy nie wynagrodzą słabego scenariusza. -
7
Jest z całą pewnością warsztatowym majstersztykiem, starannie uwypuklającym jeszcze wszelkie tąpnięcia w mikroświecie głównych bohaterów. -
7
Z dobrym aktorstwem, opowiedziany wysmakowanymi obrazami. Szkoda tylko, że poważny temat tak niesmacznie sprowadza do statusu fanaberii zagubionego artysty.
-
7
Niestety, w cudownie odtworzonej na poziomie scenograficznym, kostiumowym i lokacyjnym "Dziewczynie...", najbardziej razi sam tekst scenariusza. Momentami bywa bardzo kiczowato i melodramatycznie. -
7
Fascynację kobiecością podkreślają zdjęcia stałego współpracownika Hoopera, Danny'ego Cohena. Skupione na detalu i fakturze, wydobywają z przestrzeni mroczne przedmioty pożądania Einara/Lili. -
7
Nie jest to obraz przełomowy czy zaskakujący, jednak ze względu na wspaniałe kreacje aktorskie i piękną historię miłosną pozwala spojrzeć szerzej na kwestię transpłciowości.
-
6.7
Problemem "Dziewczyny z portretu" jest scenariusz, który posługuje się konwencją kostiumowego melodramatu. Sztuczny i papierowy. Wszystko, co w tym filmie warto docenić, najlepiej zobaczyć w kinie. -
6.7
Jak to u Hoopera bywa, trzeci akt ciągnie się niemiłosiernie, warto jednak zobaczyć "Dziewczynę..." choćby dla genialnej roli Vikander. -
6.7
Skomplikowany proces odkrywania uwięzionej w męskim ciele kobiecości. -
6.5
Warto obejrzeć ten film choćby tylko ze względu na dwóch, naprawdę dobrze grających aktorów. -
6
Hooper tym razem zrealizował zaledwie przyzwoite kino, chociaż nie wiadomo co tak naprawdę nie zagrało. -
6
Jest dość bezpiecznym filmem, pomijając całkiem sporą dawkę nagości, jak na hollywoodzką produkcję skrojoną pod Oscary. Obrazem bezpiecznym, a przez to w dużej mierze dość płaskim, oczywistym i pustym. Choć posiada urokliwe zdjęcia i przyjemny soundtrack, niewiele emocji jest w stanie rozbudzić. -
6
Pięknie nakręcony, ze świetnymi kostiumami i naprawdę dobrym aktorstwem, film pozostawia pewien niedosyt. Momentami jest zbyt ckliwy, czasem reżyser sili się na banalne metafory, ale chyba najbardziej szkoda, że przemiana głównego bohatera odarta została z głębszego dramatyzmu.
-
6
Oswaja z innością i pokazuje, że największy problem przedstawiciel mniejszości może mieć nie z wrogo nastawioną większością, lecz z sobą samym. -
6
Pomimo pięknego wykonania, to jednak "Dziewczyna z portretu" nie ma ambicji przedstawienia nowej perspektywy w poruszanej tematyce i stawia na proste wyciśnięcie łez. -
6
Choć malarsko sfilmowana, z cudnymi scenografiami, świetną charakteryzacją i pięknymi dźwiękami Alexandre Desplata jest jednak tylko/aż typowym melodramatem - przewidywalnym, bezpiecznym, w końcu nieco nudnym. -
6
Powierzchowność i sentymentalizm rodem z taniego romansu. -
5
Wysublimowanej wizualnie opowieści nie starcza energii, tempa. Twórcy nie umieli wybrać wiodącego wątku, w efekcie nie doświetlając żadnego wystarczająco. -
5
Ładne obrazki nie wystarczą. -
5
Dzięki pewnym uproszczeniom i ładnej oprawie, dzieło Hoopera to film, który podaje trudny temat w zjadliwym sosie - ciężko to nazwać ucztą kinomana, ale na kolację z pewnością wystarczy. -
5
Festiwal niespełnionych obietnic, gdzie góruje ponad wszystkim tematyka. -
5
Transgenderowa agitka ze świetną rolą Redmayne'a. -
4
Myślę, że taka postać jak Lily Elbe zasługuje na lepszy film, który problem głównej postaci nie tylko pokaże, ale również w jakikolwiek sposób rozwinie. -
4
Jego niewątpliwymi atutami są malownicze zdjęcia, muzyka i zjawiskowa Alicia Vikander. Na tym jednak wszelkie plusy się kończą. -
4
Wszystko, od gry aktorskiej po wszechobecną muzykę skrzypcową, jest cynicznie obliczone na poklask. -
4
Jest tu wprawdzie kilka scen zapadających w pamięć, ale jeżeli "Dziewczyna z portretu" zajmie miejsce na kartach historii kina, to bardziej niż przez swoją jakość, stanie się to dzięki tematyce, wciąż nowej w wysokobudżetowych produkcjach. -
?
Znajdzie się na pewno sporo osób, które będą twierdzić, że to kolejny skok na Oscary, że wszystko, co widać na ekranie, jest wysilone i wystudiowane. Granica między prawdą i sztucznością rzeczywiście często bywa bardzo cienka. Warto jednak samodzielnie sprawdzić, po której stronie się stoi. -
?
Nie jest być może dziełem szczególnie spełnionym, pełni jednak ważną rolę edukacyjną. -
?
Dzieło tak dychotomiczne, że niemal nie mieści mi się to w głowie.
-
?
Ogląda się dobrze, a dzięki zdjęciom Danny'ego Cohena jest w stanie oczarować zmysły, jednakże potencjał na mocne, wartościowe kino, które wywoła rzeczywiście jakiś społeczny przełom, został zaprzepaszczony. -
?
Cohen w cudowny sposób wprowadza nas kamerą w kobiecy świat, pokazuje to co może zachwycać i odkrywa te zachwyty na naszych oczach.
-
?
Specyficzny i momentami wzruszający. -
?
Nie dość, że przenosi ten wstydliwy do niedawna topos na duży ekran, to jeszcze nadaje mu gustowną kostiumową oprawę lat 20. ubiegłego wieku i melodramatyczną aurę, co niewątpliwie nobilituje i uszlachetnia opowieść. -
?
Dobrze zrealizowana klasyczna oscarowa produkcja: poruszająca historia oparta na faktach, piękne zdjęcia, dobre aktorstwo i duża dawka emocji. -
?
O seksualności Einara/Lili nie decydują pończochy czy sukienki, ale jej sposób myślenia i zachowania, dzięki czemu "Dziewczyna z portretu" staje się intelektualnym kinem uczącym tolerancji i zrozumienia.
-
?
Reżyseria Hoopera jest wręcz poetycka - ze względu na to, że film traktuje o małżeństwie malarzy, każdy kadr przybiera formę filmowego malowidła, wykonanego na płótnie z emocji i odczuć. -
?
Hooper na szczęście nie popada w patos i szczędzi nam wartościowania, a w zamian tworzy subtelny obraz, dla widzów wrażliwych, który ogląda się z przyjemnością. -
?
Razi niewykorzystanym potencjałem, niezdecydowaniem i reżyserskim pójściem na łatwiznę. Braki zamaskowane są piękną realizacją, malarskimi kadrami i naprawdę rzetelnym aktorstwem, ale to za mało, by przymknąć oko na fakt, jak płytki jest to film. -
?
Nie byłaby tak dobrym filmem, gdyby nie świetne zdjęcia Danny'ego Cohena.
- Wyświetlasz recenzje bez 1 duplikatu. Wyświetl wszystkie recenzje