- 92% pozytywnych
- 14 krytyków
- 31% pozytywnych
- 16 użytkowników
Klaudia, osaczona przez krytyczną matkę, obsesyjnie niesie pomoc innym. Przemek wielbi Polskę i nienawidzi głupich ludzi. Czyli wszystkich. Donatello kocha żółwie błotne, Aktor - tylko siebie. Maja żyje i chilluje jak Netflix przykazał. Wszyscy biorą udział w terapeutycznym turnusie pod troskliwym okiem Remka. I tworzą najsmutniejszą komedię roku.
- Aktorzy: Michał Surosz, Zuzanna Puławska, Piotr Pacek, Jan Hrynkiewicz, Wiktoria Stachowicz i 15 więcej
- Reżyser: Kalina Alabrudzińska
- Scenariusz: Kalina Alabrudzińska
- Premiera światowa: 14 czerwca 2019
- Ostatnia aktywność: Wczoraj
- Dodany: 19 września 2019
-
7.4Pozytywnie oceniony przez krytyków
-
92%pozytywnych
-
14krytyków
-
14recenzji
-
12ocen
-
11pozytywnych
-
1negatywna
-
-
3.8Bardzo negatywnie oceniony przez użytkowników
-
31%pozytywnych
-
16użytkowników
-
3recenzje
-
16ocen
-
5pozytywnych
-
11negatywnych
-
-
Recenzje krytyków
-
8
Film reklamowany jako "najsmutniejsza komedia roku", to prawdopodobnie największe filmowe odkrycie roku.
-
8
Udany debiut, w którym Alabrudzińska udowadnia, że ma dar wnikliwych obserwacji i jeśli już teraz pokazuje nam tak złożony dramat, to w przyszłości może być tylko lepiej i ciekawiej.
-
6
Filmowy dyplom aktorski ze Szkoły Filmowej w Łodzi unika dramatycznych tonów. Fabuła naprzemiennie orbituje wokół różnych postaw względem wewnętrznej pustki. Obraz rozszerza temat samotności o kwestie podziałów, poszukiwania tożsamości dostarczając sztampowy epizod sceptycznego buntownika przyłączającego się do ruchu rasistowskiego. Miejscami gości absurdalny humor, chociażby kiedy pełnej integracji sprzyja wspólne zwalczanie wszawicy, która rozpanoszyła się wśród członków grupy.
-
8
Krótki film o zagubieniu. To definicja zrozumienia i wrażliwości napisana bez nuty fałszu. W pewnych kwestiach wszyscy jesteśmy debiutantami.
-
8
Piękna i zabawna opowieść o poszukiwaniu szczęścia i drugiego człowieka. Swoisty współczesnych ludzi portret własny. Film będący niejako lustrem, w którym można się przejrzeć. Każdy tutaj odnajdzie kawałek siebie, a przy okazji dostanie dobrą rozrywkę. Jest miejsce zarówno na śmiech, jak i na refleksję.
-
5
Jako film dyplomowy, studencki i kończący studia reżyserskie jest ok, ale jako pełnometrażowy film dzieło Kaliny Alabrudzińskiej jest zbyt hermetyczne, zbyt mocno osadzone w konwencji etiudowej, przez co zwykły widz tylko się na nim wynudzi.
-
8
W kameralnej historii Nic nie ginie kryje się bowiem uniwersalna nauka na temat współczesnej kondycji ludzkiej psychiki, gdzie coraz częściej szukamy pomocy u terapeutów. To bardzo obiecujący debiut i po jego seansie z niecierpliwością czekam na kolejne dzieła filmowe Kaliny Alabrudzińskiej.
-
8
Opowieść ta jest uniwersalna, bardzo dobrze skonstruowana oraz wyjątkowo wciągająca.
-
-
Recenzje użytkowników
-
3
-
8
44. Gdynia #2: Młodzi o młodych, z całą paletą emocji i bez kompleksów :-)
-
