Kręcisz mnie

Całkiem niezła komedia romantyczna. Temat ryzykowny, ale potraktowany z taktem i wyczuciem.

Z kina nie wyjdziecie wzruszeni, zachwyceni, albo oczarowani. A w przypadku filmu o miłości to niestety grzech ciężki.

"Kręcisz mnie" na maksa nie rozbawi. Jak na francuską komedię rubasznością nie powali. Tym nad czym można się przy niej pochylić to prostota. Nie zastanawia się nad niczym tylko chłonie się obraz. Ani nie zgorszy technikaliami, ani fabularnie nie spowoduje cofnięcia. Przyjemnie, choć może niezbyt pożytecznie, bo wokół pełno wybitniejszych produkcji.

Trzeba docenić, że film nie ośmiesza osób niepełnosprawnych i pokazuje, jak ciekawą kobietą jest Florence. Kobieta mimo wózka realizuje się jako skrzypaczka, gra w tenisa, próbuje też układać sobie życie. Tyle że nie zawsze Kręcisz mnie jest obrazem nakręconym z taktem.

Sympatyczna, zabawna komedia o starzejącym się playboyu, który wreszcie poznaje, co to miłość i odpowiedzialność.

Nie żeby film był czymś specjalnym. To zasadniczo kolejna francuska komedia romantyczna prosto z taśmy produkcyjnej, ale posiadająca na tyle uroku, żeby zainteresować się nią w nudny deszczowy dzień.

Kreatywność głównego bohatera, fabuła, dobra gra aktorska sprawiają, że z chęcią można wracać do filmu.