Jan Krzakowski

Zachęcam każdego do zapoznania się z kilkoma tytułami z dolnej półki Hollywood oraz zapraszam do zainteresowania się kinem kiczu. Jest to bowiem kino najbrzydsze, lecz najbardziej szczere.

Nie jest to film dla każdego. Jest niezwykle depresyjnym, a zarazem, jeśli można tak film określić, ładnym obrazem przedstawiającym problem kulturowej tożsamości. Plastyczność tego kina sprawia, że od pierwszych sekund towarzyszymy Yoavovi w podróży w głąb siebie. Trudno go nie polecić, choć nie jest to film dla każdego.

Został on odebrany dosyć dobrze, czego się spodziewałem i myślę, że należy mu się nieco oklasków, zwłaszcza Joaquinowi Phoenixowi, który z każdym filmem udowadnia nam, że aktorstwo to też sztuka, w której nie ma górnej granicy perfekcji. Nie będę jednak wspominać tego filmu jako coś więcej niż ciekawy film o ukochanym szwarccharakterze. Dla mnie, historia Jokera już dawno się skończyła, a to co dzisiaj doświadczamy to tylko uhonorowanie legendy.