Lata 50. Baby Doll zostaje zamknięta w zakładzie psychiatrycznym przez ojca. Podczas pobytu pacjentka tworzy alternatywny świat we własnej głowie.
- Aktorzy: Emily Browning, Abbie Cornish, Jena Malone, Vanessa Hudgens, Jamie Chung i 15 więcej
- Reżyser: Zack Snyder
- Scenarzyści: Zack Snyder, Steve Shibuya
- Premiera kinowa: 25 marca 2011
- Premiera DVD: 9 września 2011
- Premiera światowa: 21 marca 2011
- Dodany: 28 grudnia 2017
-
Oceny krytyków
-
Oceny użytkowników
-
Recenzje krytyków
-
Ocena Sucker Punch jest trudna. Scenariusz można uznać zarówno jako wadę, jak i zaletę, zależnie od tego ile i w jaki sposób się wychwyci. Gra aktorska wypada blado, postacie w sporej części są dość płytkie, jednak braki te nadrabiają efekty specjalne oraz muzyka. Jednak w moim odczuciu elementy pozytywne przeważają nad negatywnymi i ostatecznie jestem skłonny wystawić tej zeszłorocznej produkcji dobrą notę.
-
Mogło być pięknie, wyszło zdecydowanie poniżej oczekiwań. "Sucker Punch" to film po prostu zepsuty. Samodzielne dzieło wizjonerskiego reżysera przypomina nieuporządkowaną fantazję nastolatka.
-
Na początku oczekiwałem odjechanego wizualnie thrillera. Następnie zrewidowałem swoje oczekiwania do niegłupiego kina akcji, a na kilka dni przed seansem - już tylko do kina akcji.
-
Wszystkie te elementy sprawiają, że miałką miejscami fabułę przełknąć można bez problemu, pod warunkiem, że przyjmie się proponowaną nam konwencję. "Sucker Punch" nie jest jednak filmem dla wszystkich. Żeby w pełni go docenić, a przy tym nie narazić się na nudę, trzeba choć trochę znać świat wirtualnej rozrywki.
-
Niezależnie od wszelkich "za" i "przeciw" uważam, że warto zobaczyć "Sucker Punch" - choćby po to, aby przekonać się, z jak wielkim nagromadzeniem rozmaitych, pozornie zupełnie niekompatybilnych, ale doskonale współgrających elementów, z jakim przepychem można mieć do czynienia w obrębie jednego filmu.
-
Dzieło, w które należy uwierzyć. Uwierzyć, by zrozumieć, jak i dlaczego zostało zrealizowane. Zrodzone z wyobraźni autora jest dowodem oryginalnej, artystycznej wizji, gry zmysłów i świadomości odbiorcy.
-
-
Recenzje użytkowników
-
Przestylizowane, nieoglądalne filmowe nie wiadomo co Snydera, który chyba sam nie wiedział, co tym filmem chciał przekazać. Kończy tysiącem retorycznych pytań rzuconych widzowi do dowolnej interpretacji, próbując ukryć brak konkretnej myśli i tematu dla swojego filmu. Fajna struktura i zamysł, poszczególne sekwencje niczym z gry, lecz wszystko to przestrzelone, niespójne i niezrozumiałe.