Bez cienia wątpliwości porusza tematy, które mogą okazać się bliskie wielu widzom, czy to na podstawie przebytych już doświadczeń, czy po prostu czających się w podświadomości lęków. W ten sposób pozostaje w głowie na długo, budząc myśli o odpowiedzialności międzypokoleniowej wewnątrz rodziny, instytucji domów opieki czy eutanazji. Nie wyobrażam sobie, by tak mocne i świadome dzieło mogło pozostawić jakiegokolwiek widza obojętnym.

To kino, które aż się prosi, żeby było odważniejsze, mocniejsze, aby dostarczało więcej litości i trwogi. Potencjał leżący w tej produkcji niestety został zmarnowany na niezbyt ciekawy wykład popularyzatorski. Wiedza o chorobie Alzheimera jest oczywiście potrzebna, ale nie musi się wylewać z wielkiego ekranu.