
- 100% pozytywnych
- 4 krytyków
- 85% pozytywnych
- 27 użytkowników
Pełna życiowej energii Julie u progu trzydziestych urodzin stara się poukładać swoje skomplikowane życie uczuciowe.
- Aktorzy: Renate Reinsve, Anders Danielsen Lie, Herbert Nordrum, Hans Olav Brenner, Helene Bjørneby i 2 więcej
- Reżyser: Joachim Trier
- Scenariusz: Joachim Trier, Eskil Vogt
- Premiera kinowa: 11 marca
- Premiera światowa: 9 lipca 2021
- Ostatnia aktywność: 28 czerwca
- Dodany: 12 lipca 2021
-
Radzi sobie naprawdę dobrze z poruszonymi tematami, mimo że nie wszystko, co jest pokazywane, ma jakiekolwiek znaczenie dla fabuły, a całość chwilami się wlecze.
-
Bardzo podobają mi się poruszone tematy i to jak zdrada wcale nie jest kluczową rzeczą w historii. Szkoda, że nieco wlecze się pod koniec, ale założę się, że film trafi idealnie do osób, które utożsamią się z protagonistką.
-
Nie można zarzucić temu filmowi braku fabularnej oryginalności.Scenariusz nie składa się w całość-to raczej zlepek 14 bardziej bądź mniej ze sobą powiązanych urywków,stanów emocjonalno-egzystencjalnych tytułowej bohaterki-i to jest głównych motorem napędowym fabuły.To też próba usytuowania dzisiejszego pokolenia millenialsów w odpowiednie ramy społeczne-tu film daje ciekawy wydźwięk.Renate jest w swojej roli niesamowita,momentami aż czuć to COŚ co nie pasuje do "tu i teraz".Porządne,dobre kino.
-
Klasyczny Trier jakiego lubię, ale nieco starszy. Jest tu to, czego można się po nim spodziewać: psychika, samotność, Oslo, Lie, sens życia, balety i nadprzyrodzoność. Fajnie poprowadzony manifest wyrażony ustami filmowego artysty w radio, i częściowo też samoironicznym mansplainingiem, który objaśniał Brenner. Najlepszy rozdział - drugi.
-
Błądzisz razem z bohaterką. Czasem cię to boli, ale czasem też się śmiejesz. I ostatecznie rozumiesz, choć to przykra proza życia – chichot losu z nadzieją w tle. Trier ma wszystko pod kontrolą i co rozdział wyciąga takiego asa, że myślisz sobie, że już bardziej empatyzować z bohaterami nie można.
-
Poszukiwanie swojego miejsca w świecie, życie chwilą, działanie według metody prób i błędów oraz serce jako życiowy przewodnik vs. rozum, praktyka, "namacalność" życiowo-uczuciowa i świadomość własnej śmiertelności, choć nacisk położony jest tutaj zdecydowanie na tę pierwszą filozofię życia. Słodko-gorzki w wymowie, pełen zapadających w pamięć momentów.
-
historia prosta, ciekawie opowiedziana w czytelnym podziale na rozdziały, najlepsza scena po narkotykach, ale nominacja oscarowa to lekka przesada, recenzja: https://www.wodaiogien.com/single-post/najgorszy-cz%C5%82owiek-na-%C5%9Bwiecie-julia-ocena-6-10
-