Jesse przyjeżdża do Los Angeles, aby rozpocząć karierę modelki. Wkrótce spotyka grupę kobiet owładniętych obsesją cielesnego piękna, które zaczynają żerować na jej młodości i witalności.
- Aktorzy: Elle Fanning, Karl Glusman, Jena Malone, Bella Heathcote, Abbey Lee i 15 więcej
- Reżyser: Nicolas Winding Refn
- Scenarzyści: Nicolas Winding Refn, Mary Laws
- Premiera kinowa: 22 lipca 2016
- Premiera światowa: 20 maja 2016
- Ostatnia aktywność: 30 października 2024
- Dodany: 19 lipca 2016
-
Zimny, psychodeliczny klimat od pierwszych minut daje się we znaki. Audiowizualna perełka, ale nie ustrzegła się fabularnych głupot.
-
Refn trochę się pogubił we własnym pomyśle, ale da się coś z tego wyciągnąć.
-
Ach ten świat modelek:) Krew tryska, neony błyskają, zazdrość szaleństwu bliska...
-
Kiedy na imprezie zmieszasz alkohol, jest Ci niedobrze, ale nie możesz się zbełtać, a potem budzisz się z kacem i nic nie pamiętasz. To taki film.
-
Niestety wydmuszka wizualna, powielająca schematy. Tym razem utarte frazesy Refna nie dały się zniwelować warstwie klimatycznej filmu. Nacisk źle położony.
-
Ostatnie 30 min to jest taki odjazd, że nie wiem co powiedzieć. Zawartościowo odrażający i piękny wizualnie. Co za symbolika!
-
Najdłuższy teledysk jaki widziałem. Ostatnie 30 minut Refn zupełnie nie wiedział czym wypełnić, więc próbował zszokować. Przydałaby się do tego jakaś fabuła.
-
(6.5) audiowizualna orgia i gęsty klimat, ale pod spodem niewiele. trochę scenek rodzajowych, trochę videoclipu; ostatecznie, kupił mnie kampowym finałem.
-
Estetyka i muzyka palce lizać, dla fanów. Fabularnie Refn odpływa, miał ciekawe inspiracje. O modelkach nie da się nic nowego powiedzieć, dlatego odjechał.
-
-
-
-
Wielkie uznanie za zdjęcia oraz muzykę, które były znakomite i maskowały prostą, łopatologiczną historię. No i dodatkowa gwiazdka za ostatnie 20 minut filmu
-
Estetyka i muzyka palce lizać, dla fanów. Fabularnie Refn odpływa, miał ciekawe inspiracje. O modelkach nie da się nic nowego powiedzieć, dlatego odjechał.
-
-
[NH] dałem Refnowi trzecią szansę i chyba ostatnią, nie chwyta mnie ta stylistyka, nawet jeśli zasługuje na odrębne hasło w encyklopedii
-
Fabularnie i estetycznie to zrzynka ze "Starry Eyes". Niby ładniejszy, bardziej zawiły, ale jednak nieświeży.
-
Kino. NH. Wizualna perełka, która fabularnie nie tyle popada w banał co w zwyczajną głupotę i śmieszność. Najsłabszy Refn jakiego wiedziałem.
-
Opowieść o pięknie i modelingu. Niezbyt jednak odkrywcze, pełne symboliki i wizualnych atrakcji, nieco puste. Dysproporcja na linii treść - opakowanie.
-
Wizualnie i muzycznie niesamowicie dopieszczony. Oniryczny świat mocno wciąga, i nie przeszkadzają w tym braki scenariuszowe.
-
Gdzieś w środku filmów Refna drzemie ogromny potencjał, którego twórca nie potrafi odnaleźć. Serwuje nam przez to wydmuszkę udającą wielkie kino
-
Przegapiłam w kinie, a później o nim zapomniałam. Wizualnie przepiękny. Jeśli chodzi o całą resztę to zdecydowanie najgorszy z filmów Refna, które widziałam.
-
W zasadzie ciężko napisać coś o tym filmie mając limit znaków. Co do jednego jestem przekonany: podobało się.
-
Nawet najpiękniejsze zdjęcia,kostiumy,wizualizacje nie przysłonią tego czym jest ten film - jest jak teledysk tylko bez treści. Dłuży się i irytuje potworną grą aktorską.
-
Perfekcyjny... teledysk. Refn poszedł w stronę artyzmu i zabawy formą. Elle Fanning mi się podoba. Bardzo. Jest nieoczywista.
-
Za estetykę audiowizualną (cudne zdjęcia, kolory, muzykę) i rolę życia Keanu ;) Pewne dwie sceny utkwią w pamięci na długo ;]
