Agnieszka Pilacińska

Samoregulacyjny wydaje się być tutaj także humor, kolejny mechanizm obronny w ucieczce od demonów przeszłości i teraźniejszości. Zawsze jednak przychodzi moment pęknięcia, spojrzenia w lustro, dokonania rachunku sumienia, nazwania rzeczy do tej pory nienazywanych. Najlepiej robić to oczywiście w gabinecie psychoterapeuty, co sam Gadd zresztą uczynił.

Na finałowy sezon, którego w głównej mierze dotyczy ten tekst, nie można jednak patrzeć inaczej niż na część kilkuletniego projektu, konsekwentnego w swoich założeniach, stanowiącego pewnego rodzaju fenomen, który uniwersalną tematyką, bohaterami, ładunkiem szczerości i uchwyceniem ducha czasu zjednał sobie nie tylko serca wiernej publiki, ale także uznanie krytyków, zaś wielu młodym osobom aktorskim otworzył drzwi do kariery.

Czy Królowa jest zatem serialem udanym? I tak, i nie. Ciary żenady będą Wam towarzyszyć przynajmniej przez połowę produkcji - jeśli dotrwacie do tego momentu. Nie jest to dzieło wysmakowane, nie jest nawet dobre. Ale chyba nawet nie próbuje takim być.