Adrian Chmarzyński

Liczba odcinków, którą zaoferowali nam twórcy jest wręcz idealna. Można odnieść wrażenie, że wszystko było precyzyjnie wymierzone, a każdy kolejny epizod powielał by błędy wielu polskich seriali i wprowadzał niepotrzebne dłużyzny. Jest to jedna z tych produkcji, którą obejrzycie na raz, więc jeśli chcecie włączyć tylko jeden odcinek, bo macie później jakieś plany na wieczór, to najlepiej zrezygnujcie z tych planów. Nie pożałujecie.

Konstrukcyjnie odcinki niczym nie różnią się od tego, co oglądaliśmy przez 4 sezony "Domu z papieru". Álex Pina wciąż wpada w ten sam schemat tworzenia historii, uważając chyba, że to, co raz się sprawdziło, będzie cały czas przynosić sukces. Prawie każdy epizod rozpoczyna scena finałowa, następnie przez około godzinę oglądamy, jak do danego wydarzenia doszło, przeplatając teraźniejszość z retrospekcjami. Brzmi znajomo? No właśnie.

Trudno jest uwierzyć, że "V-Wars" okazało się tak nudnym i momentami pozbawionym sensu serialem, skoro jego podstawą była seria komiksów Jonathana Maberry'ego o tym samym tytule. Produkcja wygląda, jakby jej materiałem źródłowym nie było dzieło popkulturowe, a to, co się przyśniło twórcom po wieczornym maratonie "Czystej krwi".